Ενας μουσώνας που άργησε, πηγάδια που στερεύουν και ο ξηρότερος Ιούνιος των τελευταίων 83 ετών: η λειψυδρία στην Ινδία στρέφει γείτονες εναντίον γειτόνων σε μια απεγνωσμένη μάχη για το νερό.
Οι μαρτυρίες από την πόλη Μποπάλ συγκλονίζουν: άνθρωποι ποδοπατούνται στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην υδροφόρα που έρχεται μία φορά στις δύο ή τρεις μέρες, άνδρες παραγκωνίζουν γυναίκες και παιδιά και μια οικογένεια θρηνεί τρεις νεκρούς: τους σκότωσαν οργισμένοι γείτονές τους επειδή έφτασαν πρώτοι σε έναν αγωγό όπου μόλις είχε αρχίσει να ρέει λιγοστό νερό. Η υπομονή και η αντοχή των ανθρώπων έχουν φτάσει στα όριά τους.
Από τον περασμένο Οκτώβριο, ο πληθυσμός του 1,8 εκατ. ζει με τριάντα λεπτά τρεχούμενο νερό μέρα παρά μέρα. Καθώς ο μουσώνας δεν έκανε την εμφάνισή του, η παροχή περιορίστηκε σε μία στις τρεις μέρες. Στην κοντινή πόλη Ιντόρ οι κάτοικοι έχουν μισή ώρα παροχής κάθε εφτά μέρες. Υπάρχουν βεβαίως και φτωχογειτονιές όπου δεν υπάρχει ούτε παροχή ούτε διανομή με υδροφόρες. Σε ολόκληρη τη χώρα γίνονται ειδικές προσευχές για περισσότερη βροχή καθώς οι συνολικές βροχοπτώσεις της περιόδου των μουσώνων βρίσκονται στο 43% κάτω από το μέσο όρο. Την τελευταία εξαετία βρέχει όλο και λιγότερο, ενώ ο πληθυσμός της Ινδίας αυξάνεται οδηγώντας την τεράστια αγροτική οικονομία στο χείλος της κρίσης.
Εδώ και πολλά χρόνια ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι η έλλειψη νερού θα αναδειχθεί τις επόμενες δεκαετίες σε ένα από τα πιο πιεστικά προβλήματα στον πλανήτη, με μια έκθεση να εκτιμά ότι μέχρι το 2050 θα νιώσουν την πίεση αυτή 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ινδία είναι μια πρόγευση του τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.
Πηγή: The Guardian
Οι μαρτυρίες από την πόλη Μποπάλ συγκλονίζουν: άνθρωποι ποδοπατούνται στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην υδροφόρα που έρχεται μία φορά στις δύο ή τρεις μέρες, άνδρες παραγκωνίζουν γυναίκες και παιδιά και μια οικογένεια θρηνεί τρεις νεκρούς: τους σκότωσαν οργισμένοι γείτονές τους επειδή έφτασαν πρώτοι σε έναν αγωγό όπου μόλις είχε αρχίσει να ρέει λιγοστό νερό. Η υπομονή και η αντοχή των ανθρώπων έχουν φτάσει στα όριά τους.
Από τον περασμένο Οκτώβριο, ο πληθυσμός του 1,8 εκατ. ζει με τριάντα λεπτά τρεχούμενο νερό μέρα παρά μέρα. Καθώς ο μουσώνας δεν έκανε την εμφάνισή του, η παροχή περιορίστηκε σε μία στις τρεις μέρες. Στην κοντινή πόλη Ιντόρ οι κάτοικοι έχουν μισή ώρα παροχής κάθε εφτά μέρες. Υπάρχουν βεβαίως και φτωχογειτονιές όπου δεν υπάρχει ούτε παροχή ούτε διανομή με υδροφόρες. Σε ολόκληρη τη χώρα γίνονται ειδικές προσευχές για περισσότερη βροχή καθώς οι συνολικές βροχοπτώσεις της περιόδου των μουσώνων βρίσκονται στο 43% κάτω από το μέσο όρο. Την τελευταία εξαετία βρέχει όλο και λιγότερο, ενώ ο πληθυσμός της Ινδίας αυξάνεται οδηγώντας την τεράστια αγροτική οικονομία στο χείλος της κρίσης.
Εδώ και πολλά χρόνια ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι η έλλειψη νερού θα αναδειχθεί τις επόμενες δεκαετίες σε ένα από τα πιο πιεστικά προβλήματα στον πλανήτη, με μια έκθεση να εκτιμά ότι μέχρι το 2050 θα νιώσουν την πίεση αυτή 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ινδία είναι μια πρόγευση του τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.
Πηγή: The Guardian
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου