Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008

Γιατί απεργούμε στις 13 Φεβρουαρίου 2008



Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
24ωρη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
13 Φεβρουαρίου 2008
και πάλι όλοι στους δρόμους!

• Συνεχίζουμε τον αγώνα με μεγαλύτερη δύναμη, με περισσότερη ελπίδα.
• Η μεγάλη κινητοποίηση στις 12 Δεκέμβρη ενάντια στα μέτρα της Κυβέρνησης, οι μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στα μέτρα Γιαννίτση, σηματοδότησαν τη μαζική αντίθεση των εργαζομένων στις αντιασφαλιστικές επιλογές και αποτελούν θετική παρακαταθήκη για τους αγώνες μας.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Η Κυβέρνηση παρά την καθολική απάντηση των εργαζομένων στις αντεργατικές επιλογές της εμμένει στην ίδια αντιλαϊκή πολιτική. Η λιτότητα, οι ιδιωτικοποιήσεις Δημοσίων Υπηρεσιών και των ΔΕΚΟ, ο περιορισμός των κοινωνικών δικαιωμάτων, η νέα φορολογική αφαίμαξη, η νέα επίθεση στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, η ελαστικοποίηση των εργασιακών μας σχέσεων, η αύξηση των υπερκερδών των οικονομικά ισχυρών αποτελούν τους μόνιμους στόχους αυτής της πολιτικής.
Στα πλαίσια αυτά η υποβάθμιση του βιοτικού μας επιπέδου συνεχίζεται.
Η πολιτική λιτότητας εντείνεται
• Η εισοδηματική πολιτική που έχει ακολουθήσει και ακολουθεί η σημερινή Κυβέρνηση δεν καλύπτει ούτε τον επίσημο πληθωρισμό. Το 2007 οι αυξήσεις που δόθηκαν δεν κάλυψαν ούτε το ποσό των κρατήσεων που θεσμοθετήθηκε για τα 140 ευρώ. Πολύ περισσότερο τον πληθωρισμό της προηγούμενης χρονιάς που έφτασε το 3,9% ή τη συμμετοχή μας στην άνοδο του ΑΕΠ.
• Για το 2008 προβλέπονται αυξήσεις 3% (που δεν καλύπτουν ούτε τον προβλεπόμενο πληθωρισμό που τρέχει με 3,9%).
• Νέα μείωση του εισοδήματός μας προκύπτει από τους πρόσθετους φόρους και τα νέα φορολογικά βάρη.
• Οι υποσχέσεις για νέο μισθολόγιο παραμένουν γράμμα κενό. Η κοροϊδία και ο εμπαιγμός συνεχίζονται.
• Η ακρίβεια, η άνοδος των τιμών του πετρελαίου, μειώνουν ακόμη περισσότερο τα εισοδήματά μας. Μόνο τον τελευταίο μήνα τα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης αυξήθηκαν πάνω από 20%.
Η Κυβέρνηση εμμένει στις αντιασφαλιστικές επιλογές.
• Η επίθεση στο Δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα και τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα συνεχίζεται. Η Κυβέρνηση εμμένει
στην προώθηση των αντιασφαλιστικών επιλογών. Αρνείται την ένταξη των εργαζομένων του Δημοσίου στο καθεστώς των ΒΑΕ.
• Οι συντάξεις μειώνονται παραπέρα με βάση το Νόμο Ρέππα και τα όρια ηλικίας αυξάνονται με βάση το Νόμο Σιούφα.
• Νέα σενάρια και προτάσεις για παραπέρα περιορισμό των δικαιωμάτων μας προωθούνται (Γυναίκες, ΒΑΕ, συγχωνεύσεις
Ταμείων, μείωση συντάξεων, αύξηση ορίων ηλικίας).
• Οι εργασιακές σχέσεις βρίσκονται στο στόχαστρο. Η μόνιμη ενιαία σχέση εργασίας σταδιακά περιορίζεται. Η μερική απασχόληση, οι συμβασιούχοι έργου, οι ωρομίσθιοι έχουν γίνει κανόνας, οι εργαζόμενοι παραμένουν όμηροι.
• Οι κοινωνικές δαπάνες περιορίζονται. Η παιδεία, η υγεία, η ασφάλιση από Δημόσια κοινωνικά αγαθά μετατρέπονται σε εμπόρευμα επιβαρύνοντας τους εργαζόμενους.
• Οι ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα των Δημοσίων Υπηρεσιών συνεχίζονται. Οι ΣΔΙΤ προωθούνται σ' όλο το Δημόσιο. Τα Λιμάνια, τα Ταχυδρομεία, η ΔΕΗ βρίσκονται στο στόχαστρο.
Απαιτούμε:
• Να σταματήσει τώρα η νέα μείωση των συντάξεων και η αύξηση των ορίων ηλικίας που υλοποιείται με βάση τους Νόμους Σιούφα και Ρέππα.
Διεκδικούμε:
Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Νέο μισθολόγιο με 1.300 € κατώτερο εισαγωγικό μισθό (ενσωμάτωση των επιδομάτων, εσωτερική σχέση 1:2 και εξωτερική 1:3) και σύνδεση με τον πληθωρισμό και το ΑΕΠ.
Διασφάλιση του δημοσίου καθολικού και κοινωνικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού μας συστήματος. Αποκρούουμε κατηγορηματικά την είσοδο της ιδιωτικής ασφάλισης.
• Ενίσχυση της οικονομικής βιωσιμότητας του συστήματος με επιστροφή των κλεμμένων αποθεματικών. Περιορισμό της εισφοροδιαφυγής και της ανασφάλιστης εργασίας.
• Κατάργηση των αντιασφαλιστικών διατάξεων των νόμων (2902/90 και 2084/92) καθώς και τον 3029/2002 ) κυρίως
όσον αφορά τη μείωση των συντάξεων, την κατηγοριοποίηση των ασφαλισμένων, τα επικουρικά ταμεία και τα εφάπαξ.
• Διατήρηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου ως προς τους φορείς χορήγησης της κυρίας σύνταξης, της επικουρικής, των μερισμάτων και του εφάπαξ και αναβάθμιση των παροχών. 35ετία χωρίς όριο ηλικίας.
• Υπολογισμός της σύνταξης στο 80% των εν ενεργεία συντάξιμων αποδοχών με βάση το μισθό εξόδου.
• Αναγνώριση επαγγελματικών ασθενειών, ατυχημάτων και ένταξη στα ΒΑΕ όλων των εργαζομένων που αντιμετωπίζουν τους κινδύνους και τις αντίστοιχες συνθήκες στην εργασία τους. Αναγνώριση των
ιδιαιτεροτήτων διαφόρων κλάδων όπως εκπαιδευτικοί κ.λ.π.
• Άμεση αύξηση δημόσιων δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ τουλάχιστον, με στόχο αυτές να φτάσουν στο 7% του ΑΕΠ ή το 15% του Προϋπολογισμού.
• Ανατροπή των πολιτικών ιδιωτικοποίησης, χρηματοδότηση και ανάπτυξη, στελέχωση και ισόρροπη κατανομή των δημοσίων υπηρεσιών και ιδιαίτερα των κοινωνικών (παιδεία, υγεία, ασφάλιση, πρόνοια) σύμφωνα με τις ανάγκες.
• Μονιμοποίηση των εκτάκτων που καλύπτουν πάγιες ανάγκες. Μόνιμη ενιαία σχέση εργασίας στο Δημόσιο. Όχι στην τροποποίηση του άρθρου 103 του Συντάγματος που αποσκοπεί στην άρση της μονιμότητας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: