Η πικρία και οργή τη συνοδεύουν τα τελευταία 35 χρόνια και η πρόσφατη ταυτοποίηση των οστών του αδερφού της την έκανε να ξαναζήσει το δράμα που σημάδεψε την οικογένειά της πιο έντονα. Οι Τούρκοι δεν μπορεί παρά να είναι εχθροί της. Παρ΄ όλα αυτά, ψήφισε υπέρ του σχεδίου Ανάν γιατί πίστευε ακράδαντα ότι ήταν μια ευκαιρία να λυθεί το Κυπριακό και αντιλαμβάνεται τη στάση Αθήνας και Λευκωσίας στην αποκάλυψη του ομαδικού τάφου, αφού το πρωταρχικό μέλημα είναι να βρεθεί τι απέγιναν οι αγνοούμενοι του Αττίλα.
Πώς νιώσατε όταν είδατε τη φωτογραφία του Γιάννη αιχμάλωτου;
Συγκλονισμό, αλλά και ελπίδα ότι μια μέρα θα γύριζε ζωντανός.
Ο αδελφός σας έγινε σύμβολο της κυπριακής τραγωδίας. Πώς σας επηρέασε αυτό;
Η ζωή ολόκληρης της οικογένειας διαλύθηκε, ιδιαίτερα η δική μου γιατί έζησα μαζί με τους γονείς μου όλα τα χρόνια για να τους φροντίζω και να τους δίνω κουράγιο.
Πώς νιώσατε όταν ο Τούρκος φωτογράφος επιβεβαίωσε την εκτέλεση;
Ζήσαμε λεπτό προς λεπτό όλες τις τραγικές στιγμές της ζωής του αδελφού μου στα χέρια των Τούρκων. Αλλά και εκείνο το περήφανο και αγέρωχο βλέμμα του, που κοίταζε κατάματα τους εκτελεστές χωρίς φόβο.
«Όλοι εκμεταλλεύτηκαν τον πόνο μας», είπατε. Ποιους εννοείτε;
Όλα τα μέσα ενημέρωσης που εκμεταλλεύτηκαν αυτές τις φωτογραφίες, χωρίς να σκέφτονται ότι οι άνθρωποι της φωτογραφίας έχουν οικογένειες που σπαράζουν όταν τους βλέπουν με τα χέρια ψηλά. Έπειτα όλοι οι άλλοι φορείς, κυβερνητικοί και μη, που ποτέ δεν βρήκαν την τόλμη να σηκώσουν ένα τηλέφωνο να ρωτήσουν αν η Μάνα αυτού του Ήρωα ζει ή πέθανε.
Το κράτος ήταν δίπλα σας στην προσπάθεια να μάθετε την αλήθεια;
Μόνο η Επιτροπή Διερεύνησης ήταν δίπλα μας. Τους ευχαριστώ όλους, τον πρόεδρο κ. Ηλία Γεωργιάδη και όλο το άλλο επιστημονικό προσωπικό που πραγματικά επιτελεί ένα πολύ δύσκολο έργο. Από τους άλλους φορείς δεν είχαμε καμιά ενημέρωση, παρ΄ όλο που φαίνεται ότι ήξεραν κάποια πράγματα.
Έχει αλλάξει κάτι στη ζωή σας από την αποκάλυψη της εκτέλεσης;
Ακόμα δεν μπορούμε να το πιστέψουμε, είμαστε συγκλονισμένοι, πικραμένοι, οργισμένοι. Ζούμε από την αρχή το δράμα.
Ο όρος αγνοούμενος σάς άφηνε ελπίδες ότι ζει;
Ναι, ειδικά μετά τη δημοσίευση των φωτογραφιών, αφού ποτέ δεν ξέραμε τη συνέχεια όπως μας την αποκάλυψαν τώρα.
Οι αγνοούμενοι είναι μέχρι σήμερα θέμα- ταμπού. Γιατί;
Δεν ξέρω γιατί όλα αυτά τα χρόνια μάς κορόιδευαν, τι είχαν να κερδίσουν και ποιες συμφωνίες υπήρχαν μεταξύ των αντιπροσωπειών Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Εκατοντάδες παραμένουν αγνοούμενοι. Τι θα λέγατε στις οικογένειές τους;
Να παρακαλούν να βρεθούν οι δικοί τους άνθρωποι έστω και νεκροί, ακόμα και αν αυτό τους συνθλίψει ψυχικά. Τουλάχιστον θα τους έχουν κοντά τους, να τους ανάβουν το καντήλι και να είναι περήφανοι για τους Ήρωες. Η λέξη αγνοούμενος ήταν πολύ βαριά για μένα.
Αθήνα και Λευκωσία κράτησαν χαμηλούς τόνους για την αποκάλυψη του ομαδικού τάφου. Σας ικανοποίησε ή σας ενόχλησε;
Φυσικά και με ενόχλησε. Αλλά αν γίνεται πράγματι για να μην προκληθεί ζημιά και σταματήσουν τη διερεύνηση για τους υπόλοιπους αγνοούμενους θα το δεχτώ, γιατί θέλω και εύχομαι να βρεθούν όλοι.
Η Τουρκία αρνείται να δώσει στοιχεία για τους αγνοούμενους. Πώς χαρακτηρίζετε αυτή τη στάση;
Δεν περίμενα ποτέ τίποτε θετικό από την Τουρκία.
Πρέπει να γίνει προσφυγή κατά της Τουρκίας για εγκλήματα πολέμου στη Χάγη;
Σίγουρα, αλλά αμφιβάλλω αν θα τολμήσουμε σαν κράτη, ειδικά σήμερα που γίνονται οι συνομιλίες.
Εσείς σκοπεύετε να κινηθείτε δικαστικά;
Έχω ήδη προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά τώρα πρέπει να αλλάξει το κατηγορητήριο.
Οι Τούρκοι είναι εχθροί για σας;
Θα μπορούσα να βλέπω τους δολοφόνους του αδελφού μου διαφορετικά;
Οι έποικοι;
Αυτοί τι θέση έχουν στην Κύπρο;
Ψηφίσατε υπέρ ή κατά του σχεδίου Ανάν;
Ψήφισα υπέρ, γιατί ήθελα να λυθεί το Κυπριακό, να εξακριβωθεί η τύχη των αγνοουμένων, να ζήσουμε ειρηνικά χωρίς να ξαναβιώσουμε την φρίκη του πολέμου, της προσφυγιάς, αλλά προπάντων να μη χαθούν άλλα παιδιά.
Επισκεφθήκατε τα κατεχόμενα;
Η επιθυμία μου να ξαναδώ το σπίτι μου ήταν πολύ μεγάλη, τα επισκέφτηκα από τις πρώτες μέρες του ανοίγματος του οδοφράγματος.
Τι δεν θα ξεχάσετε ποτέ από το 1974;
Τους ανθρώπους να τρέχουν να γλιτώσουν, χωρίς να ξέρουν πού πάνε, αν θα γυρίσουν, και οι Τούρκοι να βομβαρδίζουν...
Το χωριό σας, το Νέο Χωριό Κυθρέας, έχει ιστοσελίδα, για να διατηρηθεί ζωντανή η θύμησή του. Πώς το κρίνετε;
Πολύ αξιέπαινη και τους συγχαίρω.
Ελπίζετε να επιστρέψετε κάποτε εκεί;
Όχι, δεν ελπίζω.
Πηγή: Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου