Οπου φύγει φύγει από την Ιρλανδία

Ως πρόσφατα μοντέλο ανάπτυξης και πόλος έλξης ξένων εργαζομένων, η χώρα χάνει και τα ξένα κεφάλαια και το εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό της «Ανεργος στο Βερολίνο; Τι θα έλεγες για μια δουλειά στην Ιρλανδία;». Πάνε ακριβώς οκτώ χρόνια - ήταν φθινόπωρο του 2001- από τότε που ο πρωτοσέλιδος τίτλος της λαϊκής βερολινέζικης εφημερίδας «ΒΖ» είχε κάνει αίσθηση όχι μόνο στη Γερμανία αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Κάτω από τον οκτάστηλο τίτλο, σε μια σειρά φωτογραφίες οι αναγνώστες μπορούσαν να θαυμάσουν τις φυσικές ομορφιές της Ιρλανδίας και του ποταμού Λίφι, που διασχίζει το Δουβλίνο. Την εποχή εκείνη το Γραφείο Εργασίας του Βερολίνου προσέφερε 5.000 μάρκα (περίπου 2.500 ευρώ) ως εφάπαξ βοήθημα στους Βερολινέζους που θα αποφασίσουν να μετεγκατασταθούν στην Ιρλανδία για να εργαστούν. Με πληθυσμό 3,4 εκατομμύρια κατοίκους και ανεργία που ξεπερνούσε το 12%, το Βερολίνο επιδοτούσε την κάλυψη 1.000 θέσεων εργασίας στην Ιρλανδία. Μια χώρα με συνολικό πληθυσμό 3,8 εκατομμυρίων, ανεργία μόλις 3,7% και ιλιγγιώδεις ρυθμούς ανάπτυξης, παρά το σκάσιμο της φούσκας του Ιnternet. Χάρη στη χαμηλή φορολόγηση των επιχειρήσεων και σε άλλα κίνητρα των κυβερνήσεων του Δουβλίνου αλλά και χάρη στα συγκριτικά πλεονεκτήματά της- σύγχρονες υποδομές, ευνοϊκή νομοθεσία, υψηλή επαγγελματική κατάρτιση του πληθυσμού, αγγλική γλώσσα, μόλις τέσσερις ώρες με το αεροπλάνο από τη Νέα Υόρκη-, η Ιρλανδία είχε προσελκύσει από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 τεράστια επενδυτικά κεφάλαια από τις ΗΠΑ. Η Μicrosoft, η ΙΒΜ, η Ηewlett Ρackard, η Dell και σχεδόν όλες οι κορυφαίες αμερικανικές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας αλλά και οι τράπεζες και πλήθος αμερικανικές επιχειρήσεις είχαν δημιουργήσει... προγεφυρώματα στην Ιρλανδία. Ιδρυαν μονάδες κατασκευής και θυγατρικές μετατρέποντας τη χώρα σε εφαλτήριο για την προώθηση των συμφερόντων τους στην Ευρώπη. Η χώρα που στα μέσα της δεκαετίας του 1985 ευεργετείτο- εκ των φτωχοτέρων της τότε ΕΟΚ ούσα...- μαζί με την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία από τα περίφημα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα είχε μετατραπεί σε πρότυπο ανάπτυξης, σε «μοντέλο»- και όχι μόνο για την Ελλάδα! Φευ! Ολα αυτά όμως αποτελούν παρελθόν! Σύμφωνα με το Οικονομικό και Κοινωνικό Ινστιτούτο Ερευνών του Δουβλίνου, την τριετία 2008-2010 η Ιρλανδία θα βιώσει τη χειρότερη ύφεση από όλες τις ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες, μια ύφεση που μόνο με εκείνη της δεκαετίας του 1930 μπορεί να συγκριθεί. Εφέτος η ιρλανδική οικονομία αναμένεται να συρρικνωθεί κατά 8,3%, ενώ η ανεργία έχει εκτιναχθεί στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 14 ετών. Και άλλα στοιχεία δείχνουν άλλωστε ότι η χώρα έχει γυρίσει 14 χρόνια πίσω. Μόλις χθες ανακοινώθηκε ότι, για πρώτη φορά από το 1995, ο αριθμός των εκροών οικονομικών μεταναστών ξεπέρασε τον αριθμό των εισροών. Συγκεκριμένα, το δωδεκάμηνο που έληξε τον περασμένο Απρίλιο ο αριθμός των ανθρώπων που εγκαταστάθηκαν στην Ιρλανδία για να εργαστούν είχε περιοριστεί στους 57.300 από 83.800 που ήταν το δωδεκάμηνο που έληξε τον Απρίλιο του 2008. Το ίδιο χρονικό διάστημα οι πολίτες της Ιρλανδίας που έφυγαν από τη χώρα για να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό αυξήθηκαν από 45.300 σε 65.100- πρόκειται για τους περισσότερους που καταγράφονται από το 1989. «Ισως να μην πρόκειται ακόμη για μαζική έξοδο από την Ιρλανδία. Αλλά με δεδομένη την οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει κάτι τέτοιο...» δήλωσε στο πρακτορείο Βloomberg ο Αλαν Μακουάιντ της Βloxham Stockbrockers στο Δουβλίνο. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ιρλανδία οδεύει προς συρρίκνωση του πληθυσμού της, που έχει φθάσει ήδη τα 4,5 εκατομμύρια. Από το 1871 ως το 1961 εξαιτίας των πολέμων αλλά και του τεράστιου μεταναστευτικού κύματος προς τις ΗΠΑ ο πληθυσμός της συρρικνώθηκε κατά 36%, στα 2,8 εκατομμύρια. Για να δούμε αν και πόσο η τραγική οικονομική κατάσταση της Ιρλανδίας και των Ιρλανδών θα επηρεάσει το δημοψήφισμα για το Ευρωσύνταγμα, που θα διεξαχθεί στις 2 Οκτωβρίου στη χώρα...

Πηγή: Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ