Μουμπάρακ φύγε τώρα!

«Η παρουσία του στρατού στους δρόµους έχει στόχο τη δική σας ασφάλεια. Οι ένοπλες δυνάµεις δεν πρόκειται να καταφύγουν στη χρήση βίας εναντίον του σπουδαίου λαού µας. Αναγνωρίζουν τη νοµιµότητα των αιτηµάτων σας… και διαβεβαιώνουν πως η ελευθερία της έκφρασης µε ειρηνικά µέσα είναι εγγυηµένη για όλους».

Είναι η επίσηµηανακοίνωση την οποία εξέδωσε χθες ο αιγυπτιακός στρατός, λίγο µετά την έκκληση που απηύθυνε συµµαχία αντιπολιτευόµενων οργανώσεων για την πραγµατοποίηση σήµερα, ακριβώς επτά ηµέρες έπειτα από την πρώτη Ηµέρα Οργής κατά του Χόσνι Μουµπάρακ, πορείας ενός εκατοµµυρίου ανθρώπων στους δρόµους του Καΐρου.

Ο 82ΧΡΟΝΟΣ ΠΡΟΕ∆ΡΟΣ διόρισε χθες τη νέα του κυβέρνηση: 14 από τα 29 της πρόσωπα είναι καινούργια, οι περισσότεροι µη µέλη του κυβερνώντος κόµµατος, µεταξύ άλλων αντικαταστάθηκε και οµισητός (ως επικεφαλής της αστυνοµίας, στην οποία και αποδίδεται η ευθύνη για τους 100 και πλέον νεκρούς διαδηλωτές από την περασµένη Τρίτη έως την Παρασκευή) υπουργός Εσωτερικών, Χαµπίµπ ελ-Αντλι.Αλλά οι διαδηλωτές δεν ασχολήθηκαν καν.

Αργά το βράδυ, το καθεστώς επιβεβαίωσε τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται: ο νεοδιορισµένος αντιπρόεδρος, ο Οµάρ Σουλεϊµάν, επικεφαλής των αιγυπτιακών µυστικών υπηρεσιών, ανακοίνωσε εµφανιζόµενος στην κρατική τηλεόραση πως ο Μουµπάρακ του ζήτησε να ξεκινήσει άµεσα διάλογο µε όλες τις πολιτικές δυνάµεις για τη δροµολόγηση συνταγµατικών και νοµοθετικών µεταρρυθµίσεων. «Νοµίζω πως αυτή είναι η αρχή του τέλους», σχολίασε µιλώντας στο Αλ Τζαζίρα ο αναλυτής Οµάρ Ασούρ.

Οι συνταγµατικές µεταρρυθµίσεις συµπεριλαµβάνονται στα βασικά αιτήµατα των διαδηλωτών, πρωταρχικό αίτηµά τους όµως παραµένει το «έξω ο Μουµπάρακ».

ΟΙ ΛΕΗΛΑΣΙΕΣ, οι κλοπές και η γενικότερη αναρχία έχουν περιοριστεί στην Αίγυπτο, εικόνες χάους εκτυλίσσονταν όµως χθες στο αεροδρόµιο του Καΐρου, καθώς χιλιάδες ξένοι πολίτες προσπαθούσαν να εγκαταλείψουν τη χώρα.

Χαριστική βολή στον Μουµπάρακ

ΕΠΙΣΗΜΩΣ, η αµερικανική κυβέρνηση συνεχίζει τις ασκήσεις ισορροπίας. O Ρόµπερτ Γκιµπς, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, επανέλαβε χθες την αξίωσηγια «πειθαρχηµένη µετάβαση» της Αιγύπτου στη δηµοκρατία κι αυτό σηµαίνει όπως είπε, «ελεύθερες και δίκαιες εκλογές», όµως «δεν θα καθορίσουν οι ΗΠΑ ποιος θα είναι στο ψηφοδέλτιο». Τη χαριστική βολή στον Χόσνι Μουµπάρακ ανέλαβαν να τη ρίξουν, υπό την κάλυψη της ανωνυµίας, δύο αµερικανοί αξιωµατούχοι, οι οποίοι επεσήµαναν πως η Ουάσιγκτον θα προτιµούσε να µην είναι υποψήφιος για νέα θητεία ο 82χρονος ηγέτης στις προεδρικές εκλογές που έχουν προγραµµατιστεί για τον ερχόµενο Σεπτέµβριο.

Οι ίδιοι αξιωµατούχοιδήλωσαν πως η κυβέρνηση Οµπάµα περιµένει απότον Μουµπάρακ να άρει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που παραµένει σε εφαρµογή στη χώρα από το 1981, µετά τη δολοφονία του Ανουάρ ελ-Σαντάτ από ισλαµιστές, να επιτρέψει τη λειτουργία µη κυβερνητικών οργανώσεων και να αφήσει ελεύθερους όλους τους πολιτικούς κρατουµένους. Οπως έγινε γνωστό, η Ουάσιγκτον έχει ήδη στείλειστην Αίγυπτο έναν συνταξιούχο πια ανώτερο αµερικανό διπλωµάτη, τον πρώην πρεσβευτή της στη χώρα Φρανκ Γουίσνερ, προκειµένου να κάνει ακόµα σαφέστερο το αµερικανικό µήνυµα.

Για τις εξελίξεις στην Αίγυπτο συζήτησαν χθες και οι υπουργοί Εξωτερικών της Ε.Ε. που συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες. Σε κοινή ανακοίνωσή τους ζήτησαν «την οµαλή µετάβαση σε µια κυβέρνηση ευρείας βάσης, που θα οδηγήσει σε µια ουσιαστική διαδικασία προώθησης δηµοκρατικών µεταρρυθµίσεων».

ΠΑΡΤΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ

Εορταστική ήταν χθες η ατµόσφαιρα στην Πλατεία Ταχρίρ, µε χιλιάδες διαδηλωτές να αψηφούν για ακόµα µία ηµέρα την απαγόρευση της κυκλοφορίας – επισήµως, αρχίζει καθηµερινά στις 3 το µεσηµέρι. Κάποιοι διαδηλωτές έπαιζαν µουσική, άλλοι µοίραζαν χουρµάδες και σνακ στους συντρόφους τους ή παρακολουθούσαν τις τελευταίες ειδήσεις σε οθόνες στηµένες στα πεζοδρόµια. Νεαροί σκαρφάλωναν στους φανοστάτες για να κρεµάσουν αιγυπτιακές σηµαίες και πανό. Στη µοναδική αφίσα του Μουµπάρακ που είχε αποµείνει, ένα µουστάκι α λα Χίτλερ ήταν ζωγραφισµένο στο πρόσωπό του.

50 άτοµα που προσπαθούσαν να διεισδύσουν στο διάσηµο Μουσείο του Καΐρου συνέλαβε τις τελευταίες δύο ηµέρες ο αιγυπτιακός στρατός. Ελεύθεροι σκοπευτές έχουν αναπτυχθεί στην οροφή και δεκάδες στρατιώτες περιπολούν στους διαδρόµους προκειµένου να αποφευχθούν νέοι βανδαλισµοί. 

Βγαίνουν από τις σκιές: Η οργάνωση που µετρά 83 χρόνια ζωής έχει αποκηρύξει τη βία, ωστόσο διατηρεί στενές σχέσεις µε τη Χαµάς

Ενα φάντασµα πλανάται πάνω από την Αίγυπτο – το φάντασµα του ισλαµικού εξτρεµισµού, αυτό που χρησιµοποιούσε τόσα χρόνια οΧόσνι Μουµπάρακ για να διασφαλίζει τη στήριξη των Αµερικανών. Οι περισσότεροι αναλυτές συµφωνούν πως η χώρα κινείται προς µια «µετάβαση»· σε αυτό το πλαίσιο, ο ρόλος τωνεκτός νόµου Αδελφών Μουσουλµάνων, που παραµένουν παρά την κρατική καταστολή το µεγαλύτερο και πιο οργανωµένο αντιπολιτευόµενο κίνηµα στην Αίγυπτο, µε δίκτυα κοινωνικής πρόνοιας σε ολόκληρη τη χώρα, πυροδοτεί έντονες συζητήσεις – και εξίσου έντονη ανησυχία στη ∆ύση.

Γιατί ανησυχία;

∆ιότιοι Αδελφοί Μουσουλµάνοι, το παλαιότερο κίνηµα του σουνιτικού ισλαµισµού (ιδρύθηκεστην Αίγυπτοτο 1928 από τον δάσκαλο και ιµάµη Χασάν αλ-Μπάνα) κινούνται µε βάση το σύνθηµα «το Ισλάµ είναι η λύση»και ασκούν έντονη κριτική στην πολιτική της ∆ύσης στη Μέση Ανατολή.

Ο Ι∆ΕΟΛΟΓΟΣ της οργάνωσης, Σαγίντ Κουτµπ, ενέπνευσε την ιδεολογία του τζιχάντ,του ιερού πολέµου. Το 1948, µέλη των Αδελφών Μουσουλµάνων σκότωσαν τον αιγύπτιο πρωθυπουργό αλ-Νοκράτσι, το 1981, πρώην µέλη των Αδελφών Μουσουλµάνων που είχαν περάσει στον εξτρεµισµό, δολοφόνησαν τον πρόεδρο ελ-Σαντάτ. Οπως επισηµαίνουν βέβαια οι «Financial Times», «οι Αδελφοί Μουσουλµάνοι έχουν εξελιχθεί σε ένα κίνηµα που απορρίπτει τη βία και επιµένει πως οι δηµοκρατικές αξίες µπορεί να είναι συµβατές µε το ισλαµικό κράτος που επιζητεί». «Παρότι η περισσότερο µετριοπαθής πολιτική πτέρυγα τους ελέγχει τα πιο ακραία στοιχεία», αντιτείνει µιλώντας στο Reuters ο αναλυτής Ζαϊνέµπ αλ-Ασαµ, «βρίσκονται κοντά στη Χαµάς. Σε περίπτωσηλοιπόν ανάδειξής τους σε πολιτική δύναµη, πιθανόν να υπάρξει αυξηµένος κίνδυνος πολέµου µε το Ισραήλ και αυξηµένοι κίνδυνοι τροµοκρατίας εντός του Ισραήλ».

Προς το παρόν,οι Αδελφοί Μουσουλµάνοι κρατούν χαµηλό προφίλ. Το ξέσπασµα της λαϊκής οργής, την περασµένη Τρίτη, τους βρήκε απροετοίµαστους. Την Πέµπτη προσέφεραν τη στήριξή τουςστους διαδηλωτές, δεν έχουν επιδιώξει όµως να αναλάβουν ηγετικό ρόλο. Στέλεχός τους δήλωσε χθες πως το κίνηµα επιδιώκει να συγκροτήσει µια «ευρεία πολιτική επιτροπή» µε τον Μοχάµεντ Ελ Μπαραντέι, η οποία θα αναλάβει να διαπραγµατευτεί µε τον στρατό. Κάποιοι, όπως ο Ιµάντ Γκαντ, πολιτικός αναλυτής στο Κάιρο, πιστεύουν πως η δηµοκρατία δενθα ενισχύσει, αντιθέτως θα αποδυναµώσει το κίνηµα: οι Αδελφοί Μουσουλµάνοι, επιχειρηµατολογεί, αντλούσαν δύναµη από την καταστολή του καθεστώτος Μουµπάρακ, «ο Μουµπάρακ ήθελε να φαίνονται ως η µοναδική εναλλακτική λύση στην εξουσία του. Κοιτάξτεόµως τους δρόµους του Καΐρου, οι νέοι άνθρωποι κρατάνε τη σηµαία της Αιγύπτου και καµία άλλη».

ΤΙ ΜΕΛΛΕΙ γενέσθαι όµως στην Αίγυπτο; Ποια θα είναι η έκβαση του µπρα ντε φερ µεταξύ καθεστώτος και διαδηλωτών; Η βεβαιότητα µε την οποία δήλωναν πολλοί αναλυτές µέχρι πολύ πρόσφατα ότι «η Αίγυπτος δεν πρόκειται να ακολουθήσει το παράδειγµα της Τυνησίας, το µορφωτικό επίπεδο του λαού είναι χαµηλότερο, η πρόσβαση στο Ιντερνετ µικρότερη, οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν απλώς να επιβιώσουν», τους κάνει τώρα επιφυλακτικούς. «Το πιθανότερο σενάριο για τις επόµενες ηµέρες είναι πως θα δούµε κλιµάκωση των κινητοποιήσεων», λέει ο Ζαϊνέµπ αλ-Ασαµ. «Αυτήν τη στιγµή υπάρχει αδιέξοδο, και οι δυο πλευρές εµφανίζονται αποφασισµένες να “κρατήσουν”», σχολιάζει από την πλευρά του στην «Guardian» ο Μπράιαν Γουάιτεϊκερ. «Αλλά το αδιέξοδο δεν θα λυθεί στους δρόµους από τον στρατό ή τηναστυνοµία.

Σε κάποιο σηµείο, θα υπάρξει κίνηση στο πολιτικό µέτωπο – αξίζει να θυµόµαστε πως η αποµάκρυνση του Μπεν Αλι στην Τυνησία χρειάστηκε τέσσερις εβδοµάδες· το καθεστώς του Μουµπάρακ είναι πιο σκληρό καρύδι και η εξέγερση ξεκίνησε πριν από µόλις µια εβδοµάδα».

Η ενδεχόµενη ισλαµοποίηση της Αιγύπτου είναι ο µεγαλύτερος φόβος της ∆ύσης

Το προεδρικό µέγαρο είναι µακριά για τον Μπαραντέι: Η καθυστερηµένη επιστροφή του στην Αίγυπτο θα του κοστίσει

Είναι ο άνθρωπος που πολλοί στη ∆ύση θα ήθελαν να δουν να ηγείται της Αιγύπτου στη µετά Μουµπάρακ εποχή. Αλλά για έναν διαφωνούντα που φιλοδοξεί να ηγηθεί µιας µεταβατικής κυβέρνησης µάλλον επέστρεψε αργά. Ο Μοχάµεντ Ελ Μπαραντέι έφτασε το βράδυ της περασµένης Πέµπτης στο Κάιρο, αρκετές ηµέρες αφότου οι συµπατριώτες του είχαν αρχίσει να ζουν στον ρυθµό των διαδηλώσεων. Στο διεθνές αεροδρόµιο της αιγυπτιακής πρωτεύουσας η υποδοχή ήταν ισχνή: η καθυστερηµένη επιστροφή του είχε απογοητεύσει πολλούς οπαδούς του. Η εικόνα ήταν πολύ διαφορετική τον Φεβρουάριο του 2010. Τότε, στο αεροδρόµιο είχαν συγκεντρωθεί χιλιάδες κόσµου φωνάζοντας το σύνθηµα «Ελ Μπαραντέι πρόεδρος». Ο διπλωµάτης είχε ανταποκριθεί στο αίτηµα ζητώντας ελεύθερες εκλογές υπό διεθνή επιτήρηση και τροποποίηση των διατάξεων του Συντάγµατος που θέτουν προσκόµµατα στο δικαίωµα του εκλέγεσθαι.

ΛΑΪΚΟΣ και φιλελεύθερος, οΕλ Μπαραντέι συγκινεί τους διανοούµενους και τα χειραφετηµένα στρώµατα των νέων. Την περασµένη Παρασκευή προσπάθησε να καλύψει το έδαφος που τον χωρίζει από τους υπόλοιπους πηγαίνοντας να προσευχηθεί στο τέµενος του Αλ Αζχάρ, ενώ δεν δίστασε να ρίξει γέφυρες συνεργασίας προς τη Μουσουλµανική Αδελφότητα προκαλώντας ανησυχία στο καθεστώς Μουµπάρακ και έκπληξη στις δυτικές κυβερνήσεις. Το επιχείρηµά του ότι δεν µπορεί να αγνοήσει τη µεγαλύτερη πολιτική δύναµη στη χώρα φαίνεται πειστικό. «Πιστεύω ότι έχω πείσει πως αγωνίζοµαι για την κοινωνική δικαιοσύνη, τη δηµοκρατία, ένα λαϊκό κράτος», δηλώνει. Το πρόβληµα µε τον πρώην επικεφαλής της ∆ιεθνούς Επιτροπής για την Ατοµική Ενέργεια (ΙΑΕΑ) δεν είναι µόνο ότι αυτήν τη φορά επέστρεψε αργά, αλλά ότι έλειπε και για πολύ καιρό. Γεννηµένος πριν από 68 χρόνια στο Κάιρο, ο Ελ Μπαραντέι σπούδασε νοµικά στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα και στη Νέα Υόρκη. Στα 22 του χρόνια εντάχθηκε στο διπλωµατικό σώµα αρχίζοντας την καριέρα του από τη µόνιµη αντιπροσωπεία της Αιγύπτου στα Ηνωµένα Εθνη. Αφού έκανε ένα διάλειµµα τεσσάρων χρόνων στο υπουργείο Εξωτερικών της χώρας του, επέστρεψε το 1978 στον ΟΗΕ ως µόνιµος διπλωµάτης. Το 1984 µπήκε στην ΙΑΕΑ και δεκατρία χρόνια αργότερα έγινε διευθυντής της υπηρεσίας.

ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΤΟΥ στη χώρα του έφτασε στα ύψη όταν ως επικεφαλής της ΙΑΕΑ τιµήθηκε µε το Νοµπέλ Ειρήνης. Υπό τη δωδεκαετή διοίκηση του αιγύπτιου διπλωµάτη, η ΙΑΕΑ µετατράπηκε από µια άνευρη υπηρεσία των Ηνωµένων Εθνών σε ένα εξωστρεφές σώµα επιθεωρητών µε πολιτικό λόγο. Μήπως όµως είναι πολύ αργά για έναν – έστω και «πολιτικοποιηµένο» – διπλωµάτη να κάνει τον πολιτικό στη χώρα του; Αυτή η αµφιβολία ανοίγει ακόµη µια τρύπα στο κοστούµι που φιλοδοξεί να φορέσει ο Ελ Μπαραντέι στην Αίγυπτο. "Ηρθα για να συµµετάσχω µε τον αιγυπτιακό λαό, είµαι εδώ για να συνεχίσω να οργανώνω τη διαδικασία της αλλαγής µε ειρηνικό τρόπο. Ελπίζω ότι το καθεστώς θα κάνει το ίδιο και ότι θα πάψει να χρησιµοποιεί βία".

  

Οι δικτάτορες δεν έχουν φίλους στο facebook 

Ο Μουµπάρακ έκλεισε το Ιντερνετ για να εµποδίσει την οργάνωση των διαδηλωτών από τα σάιτ κοινωνικής δικτύωσης
Ο φόβος είναι ένα παραδοσιακό εργαλείο των δικτατόρων για τον έλεγχο του λαού. Οµως, κόβοντας το Ιντερνετ στην Αίγυπτο την περασµένη εβδοµάδα λίγο πριν από τις µεγάλες διαδηλώσεις, ο πρόεδρος Χόσνι Μουµπάρακ πρόδωσε τον δικό του φόβο – ότι το facebook, το twitter, τα λάπτοπ και τα έξυπνα τηλέφωνα θα µπορούσαν να ενισχύσουν τους αντιπάλους του, να εκθέσουν την αδυναµία του στον κόσµο και να ανατρέψουν την κυβέρνησή του.
Ο Μουµπάρακ είχε λόγους να φοβάται. Οπως συµφωνούν πολλοί, το νέο οπλοστάσιο της κοινωνικής δικτύωσης βοήθησε στην επιτάχυνση της επανάστασης στην Τυνησία, οδήγησε τον επί 23 χρόνια πρόεδρο σε εξορία και αποτέλεσε τη θρυαλλίδα µιας φωτιάς που απλώνεται στον αραβικό κόσµο µε εντυπωσιακή ταχύτητα. Η απτή απόδειξη ήταν ότι ένας διαφωνών µπλόγκερ µε χιλιάδες οπαδούς στο twitter, ο Σλιµ Αµαµού, οδηγήθηκε µέσα σε λίγες ηµέρες απότα µπουντρούµια της αστυνοµίας στη θέση του υπουργού Νεολαίας και Αθλησης. Απόδειξη της αβεβαιότητας που επικρατεί στην Τύνιδα ήταν ότι λίγες ηµέρες αργότερα παραιτήθηκε. Η εξέγερση στηνΤυνησία δείχνει πως τα ίδια ιντερνετικά εργαλεία που τόσο πολλοί σε όλον τον κόσµο χρησιµοποιούν για να διατηρούν επαφές µε τους φίλους τους έχουνκαι έναν άλλο, πολύ πιο σηµαντικό ρόλο. Μόλις πριν από 18 µήνες, η ίδια τεχνολογία χαιρετίστηκε ως παράγοντας της Πράσινης Επανάστασης στο Ιράν, τις µεγάλες διαδηλώσεις που ακολούθησαν τις αµφιλεγόµενες προεδρικές εκλογές. Οµως µετά η ιρανική αστυνοµία χρησιµοποίησε τα ηλεκτρονικά ίχνη των ακτιβιστών για να τους εντοπίσει και να τους συλλάβει.Το ίδιο µπορείνα έχουν κάνει και άλλα καταπιεστικά καθεστώτα σε όλον τονκόσµο εκµεταλλευόµενα τη νέα τεχνολογία. Στο Μινσκ και στη Μόσχα, στην Τεχεράνη και στο Πεκίνο οι κυβερνήσεις έχουν αρχίσει να υιοθετούν τα εργαλεία του Ιντερνετ γιατους δικούς τους σκοπούς.
Εάν στην Αίγυπτο του Μουµπάρακ χρησιµοποιείται βία για να αντιµετωπιστεί η κρίση – η πλήρης διακοπή των τηλεπικοινωνιών –, άλλες χώρες έχουν επιδείξει µεγαλύτερη ευελιξία. Στη Λευκορωσία, αξιωµατούχοι της KGB αναφέρονται πλέον συχνά στα σχόλια ακτιβιστών στο facebook και άλλες ιστοσελίδες στη διάρκεια ανακρίσεων.
ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ, «το facebook αυτή τη στιγµή αποτελεί µια µεγάλη βάση δεδοµένων για την κυβέρνηση», λέει ο Αχεντ αλ-Χίντι, ένας σύρος ακτιβιστής που συνελήφθη σε Ιντερνετ καφέ της ∆αµασκού το 2006 και έφυγε από τη χώρα µόλις αφέθηκε ελεύθερος. Πιστεύει ότι το facebook είναι περισσότερο ωφέλιµο από βλαβερό καθώς βοηθά να οργανωθούν ακτιβιστές που δεν θα µπορούσαν ποτέ να συναντηθούν από κοντά.

ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΓΙΑ ΑΚΤΙΒΙΣΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ
Η Ουίντνι Μπράουν, διευθύντρια του νοµικού τµήµατος της ∆ιεθνούς Αµνηστίας, θεωρεί ότι οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όπως και οι περισσότερες τεχνολογίες, είναι πολιτικά ουδέτερες. «∆εν υπάρχει κάτι ντετερµινιστικό γι’ αυτά τα εργαλεία – τα βιβλία του Γουτεµβέργιου, οι µηχανές φαξ ή το facebook», λέει. «Μπορούν να χρησιµοποιηθούν και για να προωθήσουν τα ανθρώπινα δικαιώµατα και για να τα υπονοµεύσουν». Στην Κίνα χιλιάδες µπλόγκερ µάχονται για περισσότερα δικαιώµατα και άλλοι τόσοι µε το όνοµα «Κίνηµα των 50 σεντς» πληρώνονται αυτό το ποσό για να ανεβάζουν φιλοκυβερνητικά µηνύµατα στις ιστοσελίδες τους και να επαινούν τις πρωτοβουλίες του Κοµµουνιστικού Κόµµατος.


Ο φόβος για το Σουέζ ανεβάζει την τιµή
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ξέφρενο ράλι πάνω από τα 100 δολάρια το βαρέλι προκάλεσε η κρίση στην Αίγυπτο. Οι τιµές στην αγορά µαύρου χρυσού βρέθηκαν χθες στην αγορά του Λονδίνου στα 101,1 δολάρια, ενώ στην αµερικανική αγορά διαµορφώθηκαν στα 91,8 δολάρια το βαρέλι ύστερα από συνεχή άνοδο. Ηδη οι τιµές έχουν αυξηθεί 5% από την προηγούµενη εβδοµάδα. πως προειδοποίησε χθες ο ΟΠΕΚ, τα γεγονότα στην Αίγυπτο δηµιουργούν τον κίνδυνο να επηρεαστεί η µεταφορά εµπορευµάτων από τη ∆ιώρυγα του Σουέζ που είναι στρατηγικής σηµασίας.
Υπάρχουν συγκεκριµένοι φόβοι ότι µπορεί να εκδηλωθεί παγκόσµια έλλειψη µαύρου χρυσού σύµφωνα µε τον γενικό γραµµατέα του οργανισµού πετρελαιοπαραγωγών χωρών, Αµπντάλα Ελ-Μπάντρι. Είναι ενδεικτικό ότι από τη ∆ιώρυγα του Σουέζ – µια από τις πιο σηµαντικές διόδους σε όλο τον κόσµο – µεταφέρεται το 8% των εµπορευµάτων (συµπεριλαµβανοµένου και του πετρελαίου) που διακινούνται παγκοσµίως. Σε µια προσπάθεια να καθησυχάσει τις αγορές, ο ΟΠΕΚ δήλωσε έτοιµος να αυξήσει την παραγωγή του σε περίπτωση που χρειαστεί να συγκρατηθούν οι τιµές. Πάντως από την πλευρά της η Goldman Sachs, ο αµερικανικός επενδυτικός οίκος που είναι ένας από τους µεγαλύτερους «παίκτες» στη διαπραγµάτευση συµβολαίων πετρελαίου, εκτιµά ότι ο κίνδυνος διακοπής της τροφοδοσίας των αγορών µε πετρέλαιο λόγω των εξελίξεων στην Αίγυπτο είναι µικρός.
Η κρίση στην Αίγυπτο είναι το τελευταίο πράγµα που χρειάζεται σήµερα η παγκόσµια οικονοµία αφού θα αυξήσει τον πληθωρισµό και τα επιτόκια, θα οδηγήσει σε µείωση των τιµών µετοχών και στο επίπεδο διαβίωσης πολλών λαών, έγραψε χθες ο «Ιντιπέντεντ». Τα γεγονότα στην Αίγυπτο θυµίζουν σε πολλά την ιρανική επανάσταση του 1979, που οδήγησε στην τελευταία µεγάλη πετρελαϊκή κρίση που έζησε η παγκόσµια οικονοµία. Τότε οι τιµές είχαν σχεδόν διπλασιαστεί µέσα σε πολύ µικρό διάστηµα φτάνοντας τα 150 δολάρια το βαρέλι. Αντίστοιχες τιµές είχαν καταγραφεί ξανά για µικρό διάστηµα το 2008. «∆εν θέλουµε να ξαναγίνει ό,τι έγινε το 2008», είπε ο Ελ-Μπάντρι αναφερόµενος στην έκρηξη που σηµείωσαν οι τιµές τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς. «Ο ΟΠΕΚ είναι ανά πάσα στιγµή έτοιµος να πραγµατοποιήσει (έκτακτη) συνάντηση όταν διαταράσσεται η ισορροπία στην αγορά», προσέθεσε.

«Καταστρέφουν ντοκουµέντα»
Ο ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗΣ του «Εκόνοµιστ» στοΚάιρο κατάλαβε ότι οι ηµέρεςτου Μουµπάρακ είναι µετρηµένες, όταν γύρισε τις προάλλες στο σπίτι του και βρήκε τον γείτονα πανικόβλητο. Κάπου κοντά είχε πιάσει φωτιά.
Οι δύο άνδρες ανέβηκαν στη στέγη και εντόπισαναµέσωςτην εστίατης φωτιάς:έβγαινεκαπνός από τον κήπο της διπλανής βίλας, όπου εργάτεςείχαν σκάψει πρόσφατα µια ασυνήθιστα βαθιά τρύπα, σαν να ήθελαν να κατασκευάσουν µια πισίνα.
Στην άκρη τουκήπου ήταν στοιβαγµένα µεγάλα χαρτόκουτα γεµάτα µε πρόσφατα κοµµένα χαρτιά. Και δίπλαέκαιγε η φωτιά.
Ακόµα πιο περίεργο ήταν ότι στο γρασίδι, δίπλα στη φωτιά, καθόταν µια οµάδα νεαρών. ∆ίπλα τους βρίσκονταν κι άλλα κουτιά και από αυτά έβγαζαν κασέτες και CD. Αφού τα έσπαγαν ένα ένα µε σφυριά,πετούσαντα κοµµάτια µέσα στον λάκκο, όπου ένας άλλος άνδρας έριχνεµε ένα φτυάρι υγρό τσιµέντο. Η δουλειά αυτή συνεχίστηκε όλο το απόγευµα. Η βίλα αυτή – σηµειώνει ο βρετανός δηµοσιογράφος – περιβάλλεται από ψηλούς τοίχους και είναι πάντα σιωπηλή. Αυτοκίνητα, στην πλειοψηφία τους Φίατ και Λάντα, µπαινοβγαίνουν τιςπιο περίεργες ώρες και φώτα ανάβουν ξαφνικά µέσα στη νύχτα. Στην πραγµατικότητα, το κτίριο αυτό φιλοξενεί µια από τις υπηρεσίες υψίστης ασφαλείας τουκαθεστώτος. Κάποιος φαίνεται πως έδωσε την εντολή να καταστραφούν τα αρχεία.
Οποια µυστικά κι αν ήταν κρυµµένα σ’ αυτά τα χαρτιά και τις κασέτες, χάθηκαν για πάντα.
«Ισως και να κάνω λάθος», καταλήγει ο ανταποκριτήςτου «Εκόνοµιστ». «Ισως να χρειαστεί και µια ακόµη µάχη, σύντοµα, για να πέσει οριστικά οΜουµπάρακ».