ρ
1.
Γενικόλογες
αναφορές, αοριστίες και ασάφειες
-«…Η εκπαίδευση είναι από τους μεγάλους
ασθενείς αυτής της χώρας…»
Δεν
αναφέρεται σε τι έγκειται η ασθένεια της εκπαίδευσης.
-«…Στόχος μας είναι να επαναφέρουμε στο
προσκήνιο θεσμούς και διαδικασίες που το κατεστημένο έχει καταδικάσει σε
αδράνεια ή και σε ανυποληψία…»
Σε
ποιους θεσμούς αναφέρεται; Ποιες διαδικασίες εννοεί; Ποιο είναι το κατεστημένο
και πώς έχει παρέμβει και επηρεάσει τα εκπαιδευτικά θέματα; Είναι μόνον οι
κυβερνητικοί θύλακες και
τα όργανα εξουσίας ή μήπως υπονοεί και το συνδικαλιστικό κίνημα; Τι εννοεί ο ποιητής σε τελική ανάλυση;
τα όργανα εξουσίας ή μήπως υπονοεί και το συνδικαλιστικό κίνημα; Τι εννοεί ο ποιητής σε τελική ανάλυση;
-«Η καρδιά του σχολείου είναι ο δάσκαλος. Οι
καλές συνθήκες εργασίας του μεταφράζονται σε καλές συνθήκες μόρφωσης των
παιδιών»
Ποιες
είναι αυτές οι εργασιακές συνθήκες; Αναφέρεται στις κτιριακές εγκαταστάσεις και
στην υλικοτεχνική υποδομή; Ή στην υπηρεσιακή κατάσταση του εκπαιδευτικού και στην
επιστημονική του υπόσταση;
2. Ευχολόγια
-«…Η αναβάθμιση του εκπαιδευτικού αφορά την
πολιτεία αλλά και ευρύτερα την κοινωνία που πρέπει να αναγνωρίσει τον κοινωνικό
ρόλο του δασκάλου…»
Προκειμένου
λοιπόν να γίνει η αναβάθμιση του εκπαιδευτικού, εμμέσως πλην σαφώς, εύχεται η
ίδια η κοινωνία να αναγνωρίσει πρώτα την κοινωνική διάσταση του έργου του
εκπαιδευτικού χωρίς την σύνδεση με τις προθέσεις
και τη βούληση της πολιτείας.
3. Βερμπαλισμό, Έκθεση Ιδεών και κενότοπες διακηρύξεις
-«… Όμως δεν θέλουμε ένα σχολείο για όλα τα
παιδιά, αλλά κι ένα σχολείο στο οποίο να ανθίζουν τα παιδιά μας. Θέλουμε με
άλλα λόγια, ένα καλό σχολείο για όλους…»
Χιλιοειπωμένη
θέση στην οποία συμφωνούν όλοι χωρίς όμως να γίνεται λόγος σε συγκεκριμένο
σχέδιο και στρατηγική.
-«Η Παιδεία αποτελεί μέγιστη εθνική και
κοινωνική προτεραιότητα»
Είναι
θέση που οι πάντες υιοθετούν αλλά η πράξη δεν συνάδει με τη θεωρία
4.
Έλλειψη
εξειδίκευσης
-«…Είναι αναγκαία η αναθεώρηση του θεσμικού
πλαισίου της προσχολικής Αγωγής… η συνολική αναδιάρθρωση του σχολικού
προγράμματος και των βιβλίων…»
Καμιά
αναφορά στον τρόπο που θα επιτευχθούν όλα τα προηγούμενα και με ποια μέτρα θα
καταστεί δυνατό αυτό.
5. Ελάχιστες δεσμεύσεις που θα κριθούν στην
πράξη
-«Θα διερευνήσουμε τη δυνατότητα ενός
αριθμού μόνιμων διορισμών μέσα στο 2016…»
Δεν
προσδιορίζεται ούτε ο αριθμός αλλά ούτε και οι ανάγκες σε διδακτικό προσωπικό.
Επίσης η φράση «θα διερευνήσουμε τη δυνατότητα» υποκρύπτει έλλειψη
αποφασιστικής διάθεσης και παραπομπή του θέματος-προβλήματος στις καλένδες.
-«Δραστική μείωση του αριθμού των αποσπάσεων
των εκπαιδευτικών στα κόμματα, την Αυτοδιοίκηση, την Εκκλησιαστική Διοίκηση και
άλλους φορείς κρατικής διοίκησης…»
-«…Οριστικοποίηση μεταθέσεων, αποσπάσεων, πίνακες
προσλήψεων στον μεγαλύτερο βαθμό τους μέσα στον Ιούνιο του 2016…»
Εξαγγέλλεται
μεν αλλά θα διαπιστωθεί σε ποιον βαθμό θα υλοποιηθεί στο μέλλον, με δεδομένο
ότι και στο παρελθόν έχει εξαγγελθεί αλλά δεν έφαρμόστηκε εξ αιτίας της
αδράνειας του Υπουργείου Παιδείας.
6. Προτάσεις που έχουν υιοθετηθεί εδώ και
πολλά χρόνια και έχουν εφαρμοστεί
-«…δίπλα-δίπλα όλα τα ελληνόπουλα με όλα τα
μεταναστόπουλα…»
-«Παράλληλη στήριξη με μαθησιακές και άλλες
δυσκολίες…»
-«Εκπαιδευτικές δράσεις για την αντιμετώπιση
του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού και της βίας διακρίσεων, προκαταλήψεων,
ξενοφοβίας και ρατσισμού στο προαύλιο και στην αίθουσα…»
7.
Παραδοσιακές
προσεγγίσεις σε ό,τι αφορά το ρόλο και τη λειτουργία του Σχολείου
-«…Να αποκατασταθεί το σχολείο ως θεσμός μετάδοσης
…(της γνώσης εννοεί)»
Η
μετάδοση της γνώσης σε ένα δασκαλοκεντρικό σύστημα είναι πλέον παρωχημένη. Οι
σύγχρονες παιδαγωγικές προσεγγίσεις υποστηρίζουν ότι η γνώση πρέπει να
αποκτιέται μέσα από την διερεύνηση και την ανακάλυψη από το ίδιο το παιδί και ο
δάσκαλος είναι καθοδηγητής και υποστηρικτής της διαδικασίας μάθησης.
8. Λεκτικές
αστοχίες
-«… το παιδί …να απολαμβάνει τον κόπο της
μάθησης…»
Κρίνονται ως θετικές οι εξής αναφορές:
1. Η
σκέψη για επαναφορά της ενισχυτικής διδασκαλίας
2. Η
αναγνώριση του μεγάλου όγκου της διδακτέας ύλης στο Δημοτικό Σχολείο και η
ανάγκη περιορισμού της
3. Η
θεσμοθέτηση Παρατηρητηρίου κατά της παιδικής φτώχειας
4. Η
πρόταση για την διαρκή επιμόρφωση των εκπαιδευτικών
Η
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών
πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, γνωρίζει πως το
όχι σε όλα, και ο μηδενισμός φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που
επιδιώκουν να πετύχουν και πολλές φορές διατυπώνονται από αυτούς που δεν έχουν τίποτα σοβαρό, ουσιαστικό,
ρεαλιστικό, προοδευτικό και καινοτόμο να πουν.
Με
υπευθυνότητα και με βάση τις διαχρονικές θέσεις της, που έχουν διατυπωθεί μέσα
από τις εσωτερικές της διαδικασίες και κυρίαρχα μέσα από το πρόσφατο Συνέδριό
της, θα παρακολουθεί και θα κρίνει την κυβερνητική εκπαιδευτική πολιτική με
διάθεση παραγωγικής κριτικής που θα έχει ως προσανατολισμό τη στήριξη και
αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού. Ταυτόχρονα θα
επισημαίνει και θα αναδεικνύει όλα τα ζητήματα που δημιουργούν προβλήματα.
Δημοκρατική Συνεργασία
Εκπαιδευτικών Π.Ε.
