Βρετανικό δικαστήριο έδωσε εντολή για πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων πολυεθνικής μεταλλευτικής εταιρείας μέχρι του ποσού των 6 εκατ. ευρώ, για πιθανή ευθύνη της σε βασανισμό διαδηλωτών, γηγενών του Ρίο Μπλάνκο στο Περού, το 2005. Οι ενάγοντες και άλλοι διαδηλωτές είχαν συγκεντρωθεί διαμαρτυρόμενοι για την καταστροφή του περιβάλλοντος και τις εργασιακές συνθήκες στην εναγόμενη εταιρεία Monterrico.Τρεις ημέρες κρατήθηκαν δεκάδες διαδηλωτές από την αστυνομία και την ιδιωτική ασφάλεια πολυεθνικής στον εξωτερικό χώρο των εγκαταστάσεων της εταιρείας σε συνθήκες Αμπού Γκράιμπ, όπως δείχνουν φωτογραφίες που τράβηξε κάποιος από τους υπαλλήλους-επιστάτες ο οποίος στηρίζει τους ντόπιους. Κατά το διάστημα αυτό, ένας διαδηλωτής που φέρεται να δέχτηκε σφαίρα κατέληξε αβοήθητος. Πολλοί από τους συλληφθέντες υποχρεώθηκαν να φορέσουν κουκούλες, τους έδεσαν τα χέρια και τους κακοποίησαν με ξύλα και μαστίγια. Δύο κοπέλες κατήγγειλαν ότι οι θύτες τους ασέλγησαν επάνω τους και τις απείλησαν με βιασμό.
Ολα άρχισαν το 2001 όταν η βρετανική -τότε- Monterrico (τώρα έχει περάσει σε Κινέζους αλλά η έδρα παραμένει στο Λονδίνο) ξεκίνησε με τη στήριξη της κυβέρνησης του Περού σχέδιο εξόρυξης χαλκού στο ΒΔ Περού. Οι δραστηριότητές της θα εκτείνονταν σε επιφάνεια 76.000 στρεμμάτων, στο μεγαλύτερο μέρος τους καλυμμένα από τα δάση που μαζεύουν το νερό της βροχής και τροφοδοτούν τα ποτάμια που ποτίζουν την καλλιεργήσιμη γη. Ντόπιοι και περιβαλλοντιστές μίλησαν τότε για τον κίνδυνο δηλητηριάσεων, μόλυνσης και καταστροφής του εύθραυστου οικοσυστήματος. Ο νόμος απαιτούσε να έχει η μεταλλευτική εταιρεία τη στήριξη των δύο τρίτων του τοπικού πληθυσμού πριν ξεκινήσει. Με τη στήριξη της κυβέρνησης όμως τον αγνόησε.
Τον Αύγουστο του 2005 εκατοντάδες διαδηλωτές, πολλοί έχοντας περπατήσει μέρες, έφτασαν στο εργοστάσιο. Ειδοποιημένη από τη διοίκηση, η αστυνομία εμπόδισε την ειρηνική προέλασή τους κάνοντας χρήση δακρυγόνων και πραγματικών πυρών. Ο 40χρονος Γκαρσία τραυματίστηκε βαριά. Οπως δείχνουν οι φωτογραφίες, έμεινε 36 ώρες αβοήθητος στο έδαφος και πέθανε από αιμορραγία. Οι σύντροφοί του είτε είχαν διαλυθεί με τη βία είτε είχαν συλληφθεί. Η εταιρεία βέβαια υποστηρίζει ότι ούτε η διοίκησή της ούτε η ιδιωτική ασφάλεια που απασχολούσε εμπλέκονται σε πράξεις βίας. Οι μάρτυρες όμως και οι φωτογραφίες τούς διαψεύδουν αναδεικνύοντας το βάρος της ηθικής αυτουργίας σε βασανιστήρια. Οχι μόνο ήξεραν αλλά και καθοδηγούσαν. Σε ό,τι αφορά τον θάνατο του Γκαρσία, υποστηρίζουν ότι δεν φρόντισαν, ως όφειλαν, να νοσηλευτεί. Ο δικηγόρος των εναγόντων, που ζητούν να αποζημιωθούν και περιμένουν τη δικαστική απόφαση, τόνισε τη «ζωτική σημασία να είναι νομικά υπόλογες οι πολυεθνικές για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που λαμβάνουν χώρα στις υπερπόντιες επιχειρήσεις τους».
Λεπτομέρεια: ο πρεσβευτής της Βρετανίας στη Λίμα, όταν συνέβη το περιστατικό, εγκατέλειψε το διπλωματικό σώμα και έγινε διευθύνων σύμβουλος της Monterrico. Αργότερα, ο Ρίτσαρντ Ραλφ παραιτήθηκε εκφράζοντας βαθιά θλίψη για ό,τι συνέβη. Η Monterrico δεν έχει ακόμη εξαγάγει χαλκό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου