Η Ελένη Ν. εργάζεται ως ταμίας σε σουπερμάρκετ. Ο τετράχρονος γιος της Δημήτρης φέτος θα μπορούσε να εγγραφεί στα προνήπια. Δυστυχώς όμως στο νηπιαγωγείο της γειτονιάς της στην Αγία Παρασκευή έχουν πληρωθεί όλες οι θέσεις. Χρήματα για ιδιωτικό παιδικό σταθμό δεν υπάρχουν. Για άλλη μία χρονιά, θα αναγκαστεί να τον κρατήσει σπίτι και θα ανταποκριθεί με μεγάλη δυσκολία στις επαγγελματικές της υποχρεώσεις.
Σαν την Ελένη, υπάρχουν χιλιάδες μητέρες σε όλη τη χώρα, για τις οποίες, ελλείψει σχετικών δομών, η καθημερινότητά τους θυμίζει ένα μικρό Γολγοθά. Από την άλλη πλευρά, το αρμόδιο υπουργείο τονίζει, ότι «η φοίτηση στις τάξεις νηπίων Β ηλικίας (προνήπια) δεν εμπίπτει στην υποχρεωτικότητα της εκπαίδευσης». Και προσθέτει ότι μικρά προβλήματα απορρόφησης των προνηπίων, δημιουργούνται μόνο στην Αθήνα». Οι φετινές δαπάνες
Φέτος, το υπουργείο Παιδείας προχώρησε στην ίδρυση και αναβάθμιση 106 νηπιαγωγείων σε όλη την Ελλάδα. Με δαπάνη που ανέρχεται, στα 288.832 χιλ. ευρώ για το τρέχον έτος και 249.496 ευρώ για καθένα από τα επόμενα πέντε έτη. Το νέο σχολικό έτος θα λειτουργήσουν 29 νέα διθέσια νηπιαγωγεία (που δέχονται δηλαδή και προνήπια), 18 μονοθέσια, ενώ αναβαθμίζονται 59, σε διθέσια, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το θέμα των προνηπίων.
Οπως μάλιστα αναφέρουν, η απόφαση αυτή ελήφθη και ενόψει της οικονομικής κρίσης, «καθώς υπολογίζεται ότι πολλοί γονείς θα αναγκαστούν λόγω οικονομικής στενότητας, να στείλουν τα παιδιά τους σε δημόσια νηπιαγωγεία».
Επιπροσθέτως, για να μη δημιουργηθεί περαιτέρω σύγχυση, όλα τα νήπια μπορούν να εγγραφούν στο δημοτικό χωρίς να απαιτείται βεβαίωση παρακολούθησης τους ενός υποχρωτικού έτους νηπιαγωγείου.
Ωστόσο, γονείς αλλά και εκπρόσωποι συλλόγων γονέων και κηδεμόνων υποστηρίζουν ότι «και φέτος τα νήπια θα "πεταχτούν" έξω από τις αίθουσες. Ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα, μόνο το 50% των προνηπίων έγιναν δεκτά. Μπορεί βεβαίως να μην είναι υποχρεωτικό, άλλά είναι μία πολύ υποστηρικτική δομή για την οικογένεια, και δη για την εργαζόμενη μητέρα».
Το πόσα νήπια μένουν στο σπίτι μπορεί κανείς να το διαπιστώσει κοιτώντας και τα επίσημα στοιχεία: Κατά το σχολικό έτος 2008-2009 εγγράφησαν 52.939 προνήπια στα δημόσια νηπιαγωγεία. Λογικά, την επόμενη -υποχρεωτική- χρονιά θα έπρεπε να εγγραφεί αντίστοιχος αριθμός παιδιών. Το έτος όμως 2009-2010 τα εγγεγραμμένα νήπια που καταγράφονται, είναι πολύ περισσότερα (96.909). Δηλαδή 40 χιλιάδες και πλέον παιδιά παραπάνω. Εστω και τα μισά από αυτά να μην έγιναν δεκτά γιατί δεν υπήρχαν θέσεις, αποδεικνεύει πόσες οικογένειες δεν βρήκαν νηπιαγωγείο για τα παιδιά τους.
«Υπολογίζουμε ότι κάθε χρόνο μένουν εκτός του δημόσιου νηπιαγωγείου 60 χιλιάδες παιδιά», μας λέει ο πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Δημ. Μπράτης. Και προσθέτει: «Η υποχρεωτικότητα του ενός έτους του νηπιαγωγείου που έγινε νόμος του κράτους, το 2006, κάτω από την πίεση των απεργιών μας, ουσιαστικά δεν ωφέλησε το δημόσιο νηπιαγωγείο και τους γονείς. Δεν κτίστηκαν νέα νηπιαγωγεία, δεν βελτιώθηκαν οι υπάρχουσες υποδομές, με αποτέλεσμα η ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου να οφελήσει την ιδιωτική εκπαίδευση».
Κι είναι αλήθεια ότι τη σχολική χρονιά 2008-2009 που εφαρμόστηκε το υποχρεωτικό νηπιαγωγείο, ο αριθμός στα ιδιωτικά νηπιαγωγειά αυξήθηκε κατά 77,8%, σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά. Παράλληλα, τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία, από 142 έφτασαν σε ένα χρόνο τα 268 στην Αθήνα.
«Ακατάλληλες συνθήκες»
Ο κ. Μπράτης χαρακτηρίζει «τα νηπιαγωγεία ως το φτωχό συγγενή της εκπαίδευσης. Στην πλειονότητά τους, οι αίθουσες είναι ακατάλληλες. Κι αυτό δυσχεραίνει τα πράγματα, όταν πρόκεται για τα ολοήμερα, όπου τα παιδιά θα πρέπει να μείνουν από τις επτά το πρωί μέχρι τις τέσσερις το απόγευμα. Δεν υπάρχει χώρος όχι μόνο για να ξαπλώσουν και να ξεκουραστούν, αλλά ούτε να βγάλουν τα παπούτσια τους».
Υπογραμμίζει, επίσης, την αναγκαιότητα της διετούς προσχολικής αγωγής, κάτι που προέβλεπε και ο παλαιότερος νόμος 1566 του 1985. «Προς το παρόν η πολιτεία δεν είναι σε θέση να αντεπεξέλθει στον ένα χρόνο. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει έλλειψη και στο εκπαιδευτικό προσωπικό. Οι περισσότερες νηπιαγωγοί δουλεύουν χωρίς βοηθό και επιβλέπουν δεκάδες παιδιά».
Πρόβλημα το οποίο δεν πρόκεται να λυθεί ούτε και φέτος. Καθώς οι προσλήψεις που πραγματοποιήθηκαν, (354 νηπιαγωγοί) είναι μειωμένες κατά 50%, βάσει των επιταγών του μνημονίου. Την εβδομάδα αυτή θα ανακοινωθούν οι προσλήψεις περίπου 1.500 αναπληρωτριών.
Η ιστορία του υποχρεωτικού νηπιαγωγείου
Το χρονικό της παρωδίας του ενός έτους υποχρεωτικού νηπιαγωγείου.
*Δεκέμβριος 2006: Υπό την πίεση της μεγάλης απεργίας των δασκάλων, τον προηγούμενο Οκτώβριο, ψηφίζεται ο νόμος για την υποχρεωτικότητα ενός έτους στο νηπιαγωγείο (Ν.3518).
*Μάιος 2007: Κατατίθεται νέος νόμος, σύμφωνα με τον οποίο θα μπορούν να λειτουργήσουν και τμήματα νηπιαγωγείων στους παιδικούς σταθμούς (Ν.2345).
*Σεπτέμβριος 2008: Ο νόμος για την υποχρεωτική προσχολική αγωγή προβλέπει πολύ αυστηρές προϋποθέσεις όσον αφορά την υποδομή των σταθμών. Ετσι άδεια λειτουργίας υποβάλλουν μόνο 250 ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί και τη λαμβάνουν 150. Εκατοντάδες γονείς βρίσκονται στον αέρα. Τα δημόσια δεν τους δέχτηκαν και όσοι πήγαν στα ιδιωτικά δεν μπορούσαν να εγγράψουν τα παιδιά τους, γιατί οι ιδιοκτήτες δεν είχαν την απαιτούμενη άδεια. Παράλληλα, το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε ότι τα παιδιά που έχουν φοιτήσει σε νηπιαγωγείο που δεν είχε εξασφαλίσει την τελική άδεια δεν θα μπορούσε να εγγραφεί την επόμενη χρονιά στο δημοτικό.
*Μάιος 2009: Πολύ κακό για το τίποτα. Κατόπιν πιέσεων των ιδιοκτητών παιδικών σταθμών,με νέα τροπολογία, οι αυστηρές προδιαγραφές του υπουργείου Παιδείας... περνούν στην ιστορία, και οι παιδικοί σταθμοί που λειτουργούσαν με άδεια του υπουργείου Υγείας μπορούν να μετατραπούν σε νηπιαγωγεία.
*Μάιος 2010: Αποστέλλεται εγκύκλιος σε όλα τα σχολεία, που αναφέρει ότι όλα τα νήπια μπορούν να εγγραφούν στο δημοτικό τον Σεπτέμβριο χωρίς να απαιτείται βεβαίωση παρακολούθησης του ενός και υποχρεωτικού έτους φοίτησης σε νηπιαγωγείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου