Εξέπληξε ευχάριστα η ομιλία του Χου Τζιντάο στη Σύνοδο Κορυφής του ΟΗΕ για το Κλίμα- Κάτω από τον πήχη πέρασαν οι ΗΠΑ. Ως χθες γνωρίζαμε πως από τις μεγάλες βιομηχανικές δυνάμεις του πλανήτη μόνο οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) έδειχναν ειλικρινή διάθεση αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, έχοντας αναλάβει εργολαβικά τον ρόλο του πρωτοπόρου της περιβαλλοντικής «κάθαρσης». Γι΄ αυτό άλλωστε και οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι ενέτειναν τον τελευταίο καιρό την πίεση προς τις «πρωταθλήτριες» της ρύπανσης- τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και τις μεγάλες αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία- ώστε να ξεπεραστούν οι διαφωνίες και να αυξηθούν οι πιθανότητες σοβαρής πλανητικής συμφωνίας για την «μετά το Πρωτόκολλο του Κιότο» εποχή.
Να όμως που χθες στη Νέα Υόρκη, ανεβαίνοντας στο βήμα της μεγαλύτερης ως σήμερα Συνόδου Κορυφής του ΟΗΕ για το Κλίμα, και απευθυνόμενος σε 99 ηγέτες κρατών ο πρόεδρος της Κίνας Χου Τζιντάο έκανε την ευχάριστη έκπληξη. Με τις ελπιδοφόρες υποσχέσεις του για μια πιο «πράσινη» αναπτυξιακή πολιτική αύξησε την πίεση προς τον μακράν μεγαλύτερο ρυπαντή του πλανήτη, τις ΗΠΑ, οι οποίες και χθες, παρά τη συγκινητική προσπάθεια του Μπαράκ Ομπάμα να πείσει για το αντίθετο, μάλλον πέρασαν «κάτω» από τον πήχη των παγκόσμιων προσδοκιών.
Αρχικά η προσοχή όλων είχε στραφεί στην παρθενική ομιλία του κ. Ομπάμα στα Ηνωμένα Εθνη. Οι επιτελείς του εδώ και ημέρες άφηναν να διαρρεύσει πως ο αμερικανός πρόεδρος θα προχωρούσε σε «βαρυσήμαντες» ανακοινώσεις για το κλίμα, εν όψει και της κρίσιμης Συνόδου της Κοπεγχάγης τον ερχόμενο Δεκέμβριο, την οποία πολλοί επιστήμονες ευθέως χαρακτηρίζουν «τελευταία ευκαιρία» της ανθρωπότητας, προτού οι συνέπειες της υπερθέρμανσης καταστούν μη αναστρέψιμες.
O νέος όμως «πλανητάρχης», αν και άρχισε την ομιλία του με τη φράση ότι «είμαστε αποφασισμένοι για δράση» και την επανάληψη των γνωστών εξαγγελιών του περί μεγάλων επενδύσεων σε «πράσινες τεχνολογίες», απολογούμενος μάλιστα για την «καθυστέρηση» της χώρας του, στη συνέχεια απέφυγε προσεκτικά- όπως και κατά τη θερινή σύνοδο του G8 στην Ιταλία- να δεσμευτεί πως η «βρώμικη» υπερδύναμη θα συμμορφωθεί, επιτέλους, προς τους διεθνείς στόχους μείωσης των εκπομπών, όπως αυτοί έχουν τεθεί εδώ και καιρό από τη Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ- η οποία έχει μάλιστα τιμηθεί για τη δράση της με το Νομπέλ Ειρήνης το 2007 (το οποίο έλαβε εξ ημισείας με τον πρώην αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Αλ Γκορ ).
«Η απειλή της κλιματικής αλλαγής είναι πολύ σοβαρή, είναι επείγουσα και συνεχίζει να μεγαλώνει (...) Και ο χρόνος που έχουμε για να αντιστρέψουμε την παλίρροια τελειώνει» είπε αρχικά ο κ. Ομπάμα, καταχειροκροτούμενος.
Ανέφερε ότι οι ΗΠΑ θα διπλασιάσουν την εγκατεστημένη ισχύ ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε τρία χρόνια, θα δημιουργήσουν υπεράκτια αιολικά πάρκα και θα επενδύσουν δισεκατομμύρια δολάρια για νέες τεχνολογίες κατακράτησης του άνθρακα από τα εργοστάσια ορυκτών καυσίμων- ενώ δήλωσε ότι θα προσπαθήσει να καταργήσει την κρατική επιδότηση στα ορυκτά καύσιμα όταν συναντηθεί αύριο με τους ηγέτες του G20 στο Πίτσμπουργκ.
Εκεί όμως στο κρίσιμο σημείο, όπου όλοι περίμεναν το «κάτι παραπάνω», ο κ. Ομπάμα αποδείχθηκε κατώτερος του αναμενομένου. Αποφεύγοντας εκ νέου να δεσμευτεί ότι θα προχωρήσει σε σημαντικό περιορισμό των ρύπων, φάνηκε ανήμπορος να τα βάλει με τα οργανωμένα συμφέροντα της «βρώμικης» αμερικανικής βιομηχανίας τα οποία έχουν εμποδίσει με επιτυχία όποια «καθαρή» πρωτοβουλία στις ΗΠΑ τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Αναλυτές εκτιμούν ότι ο κ. Ομπάμα «θέλει, αλλά δεν μπορεί». Ναι μεν έχει παρουσιάσει από τις αρχές του καλοκαιριού νομοσχέδιο που προβλέπει μείωση έως το 2020 των αμερικανικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στα (ούτως ή άλλως εξωφρενικά υψηλά...) επίπεδα του 1990, αλλά και αυτό το σχέδιο, αν και εγκρίθηκε με αρκετή δυσκολία από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, έχει έκτοτε «κολλήσει» στη Γερουσία, όπως ακριβώς συμβαίνει και με την ειδικού βάρους προτεραιότητα της «εσωτερικής» ατζέντας τουτην ασφαλιστική μεταρρύθμιση.
Ο κ. Ομπάμα δεν τόλμησε ούτε χθες να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά, υποκλινόμενος με τη σειρά του στην κυριαρχία των ενεργειακών και βιομηχανικών «λόμπι».
Η στάση αυτή των ΗΠΑ, παραμονές της της Συνόδου της Κοπεγχάγης, έχει κυριολεκτικά εξοργίσει την Ευρωπαϊκή Ενωση αλλά και τους επιστήμονες του ΟΗΕ. Μάλιστα το πρόσφατο σχόλιο του επικεφαλής της πλειοψηφίας των Δημοκρατικών στην αμερικανική Γερουσία Χάρι Ριντ ότι «η νομοθεσία για τον ορισμό ανώτατου ορίου και εμπορίας των εκπομπών ρύπωνενδέχεται να μετατεθεί για το 2010» ώθησε τον πρεσβευτή της ΕΕ στις ΗΠΑ Τζον Μπράτον να κατηγορήσει χθες την αμερικανική Γερουσία ότι «κρατάει σε ομηρεία την παγκόσμια ημερήσια διάταξη».
O ργή προκάλεσε και η δήλωση του αμερικανού υπουργού Ενέργειας Στίβεν Τσου (και κατόχου του Νομπέλ Φυσικής 1997) ότι η Σύνοδος της Κοπεγχάγης «δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ορόσημο το οποίο μπορεί να χαρακτηρισθεί “επιτυχία” ή “αποτυχία”».
Αντίθετα η ομιλία του κ. Χου ήταν βαρυσήμαντη και συγκεκριμένη, και ας υστερούσε σε ρητορική ευφράδεια. «Θα επιχειρήσουμε να μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ανά μονάδα του ΑΕΠ κατά ένα σημαντικό περιθώριο ως το 2020, σε σχέση με τα επίπεδα του 2005» δήλωσε ο κινέζος ηγέτης, σε μια εντυπωσιακή «στροφή» εν σχέσει με την ως τώρα κινεζική πολιτική.
Πώς θα το πετύχει αυτό; «Θα μειώσουμε σε σημαντικό βαθμό την εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα για κάθε δολάριο ακαθάριστου εθνικού προϊόντος από τώρα και έως το 2020, αγγίζοντας συγκριτικά τα ποσοστά του 2005 (...) Επιπλέον, θα αναπτύξουμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την πυρηνική ενέργεια. Θα αυξήσουμε την κατανάλωση ενέργειας που δεν προέρχεται από ορυκτά καύσιμα κατά περίπου 15% ως το 2020» υποσχέθηκε. Τέλος ανακοίνωσε ότι «η Κίνα θα φυτέψει τόσα νέα δέντρα, ώστε να καλύψει έκταση ίση με τη Νορβηγία»!
Η παγκόσμια «πράσινη πρωτοπορία»
Ως γνωστόν η Κίνα έχει από πέρυσι - σύμφωνα με πολλές εκτιμήσειςξεπεράσειπλέον τις ΗΠΑ στις συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, έστω και αν διαθέτει σχεδόν πενταπλάσιο πληθυσμό. Και μπορεί ο κ. Χου να ζήτησε χθες εξίσουμεγάλες θυσίες από τις ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες- επιχείρημα που χρησιμοποιούσε ως τώρα προς αποφυγήν κάθε δέσμευσης -, αλλά με τις νέες εξαγγελίες του δικαίωσε πλήρως τις δηλώσεις του κορυφαίου διαπραγματευτή του ΟΗΕ για το κλίμα Ιβο ντε Μπερ, ο οποίος είχε τονίσει ότι «τα σχέδια της Κίνας είναι τόσο φιλόδοξαώστε μπορούν μέσα σε σύντομο διάστημα να την καταστήσουν πρωτοπόρο στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής». Ο κ. Ντε Μπερ πρόσθεσε με νόημα πως «το μεγάλο ερωτηματικό αποτελούν τώρα οι ΗΠΑ», σχολιάζονταςδηκτικά ότι αποτελεί «μεγάλη ειρωνεία» να προβαίνει ο κινέζος πρόεδρος σε μια τέτοια ανακοίνωση «στο έδαφος μιας χώρας η οποία δηλώνει απολύτως πεπεισμένηότι η Κίνα δεν κάνει τίποτε για να ανταποκριθεί στην πρόκληση για την προστασία του περιβάλλοντος». Αν και η Κίνα κέρδισε τις εντυπώσεις στη χθεσινή σύνοδο, ωστόσο υπήρξαν και άλλοι «διακριθέντες»- όπως η Ινδία, η οποία απέφυγε μεν να παρουσιάσει δεσμευτικούς στόχους περιορισμού των ρύπων, αλλά ανακοίνωσε με τη σειρά της στη Νέα Υόρκη δέσμη μέτρων για τη βελτίωση της εξοικονόμησης ενέργειας και την επέκταση των δασών της, και κυρίως η Ιαπωνία, η οποία με τον νέο της πρωθυπουργό Γιούκιο Χατογιάμα υποσχέθηκε σημαντική μείωση των εκπομπών των αερίων κατά 25% έως το 2020, σε σχέση με το 1990: πολύ μεγάλη πρόοδος, εν συγκρίσει με τους περιορισμούς μόλις 8% στους οποίους είχε αρκεσθεί ο προκάτοχός του Τάρο Ασο.
Πηγή: Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ
Να όμως που χθες στη Νέα Υόρκη, ανεβαίνοντας στο βήμα της μεγαλύτερης ως σήμερα Συνόδου Κορυφής του ΟΗΕ για το Κλίμα, και απευθυνόμενος σε 99 ηγέτες κρατών ο πρόεδρος της Κίνας Χου Τζιντάο έκανε την ευχάριστη έκπληξη. Με τις ελπιδοφόρες υποσχέσεις του για μια πιο «πράσινη» αναπτυξιακή πολιτική αύξησε την πίεση προς τον μακράν μεγαλύτερο ρυπαντή του πλανήτη, τις ΗΠΑ, οι οποίες και χθες, παρά τη συγκινητική προσπάθεια του Μπαράκ Ομπάμα να πείσει για το αντίθετο, μάλλον πέρασαν «κάτω» από τον πήχη των παγκόσμιων προσδοκιών.
Αρχικά η προσοχή όλων είχε στραφεί στην παρθενική ομιλία του κ. Ομπάμα στα Ηνωμένα Εθνη. Οι επιτελείς του εδώ και ημέρες άφηναν να διαρρεύσει πως ο αμερικανός πρόεδρος θα προχωρούσε σε «βαρυσήμαντες» ανακοινώσεις για το κλίμα, εν όψει και της κρίσιμης Συνόδου της Κοπεγχάγης τον ερχόμενο Δεκέμβριο, την οποία πολλοί επιστήμονες ευθέως χαρακτηρίζουν «τελευταία ευκαιρία» της ανθρωπότητας, προτού οι συνέπειες της υπερθέρμανσης καταστούν μη αναστρέψιμες.
O νέος όμως «πλανητάρχης», αν και άρχισε την ομιλία του με τη φράση ότι «είμαστε αποφασισμένοι για δράση» και την επανάληψη των γνωστών εξαγγελιών του περί μεγάλων επενδύσεων σε «πράσινες τεχνολογίες», απολογούμενος μάλιστα για την «καθυστέρηση» της χώρας του, στη συνέχεια απέφυγε προσεκτικά- όπως και κατά τη θερινή σύνοδο του G8 στην Ιταλία- να δεσμευτεί πως η «βρώμικη» υπερδύναμη θα συμμορφωθεί, επιτέλους, προς τους διεθνείς στόχους μείωσης των εκπομπών, όπως αυτοί έχουν τεθεί εδώ και καιρό από τη Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ- η οποία έχει μάλιστα τιμηθεί για τη δράση της με το Νομπέλ Ειρήνης το 2007 (το οποίο έλαβε εξ ημισείας με τον πρώην αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Αλ Γκορ ).
«Η απειλή της κλιματικής αλλαγής είναι πολύ σοβαρή, είναι επείγουσα και συνεχίζει να μεγαλώνει (...) Και ο χρόνος που έχουμε για να αντιστρέψουμε την παλίρροια τελειώνει» είπε αρχικά ο κ. Ομπάμα, καταχειροκροτούμενος.
Ανέφερε ότι οι ΗΠΑ θα διπλασιάσουν την εγκατεστημένη ισχύ ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε τρία χρόνια, θα δημιουργήσουν υπεράκτια αιολικά πάρκα και θα επενδύσουν δισεκατομμύρια δολάρια για νέες τεχνολογίες κατακράτησης του άνθρακα από τα εργοστάσια ορυκτών καυσίμων- ενώ δήλωσε ότι θα προσπαθήσει να καταργήσει την κρατική επιδότηση στα ορυκτά καύσιμα όταν συναντηθεί αύριο με τους ηγέτες του G20 στο Πίτσμπουργκ.
Εκεί όμως στο κρίσιμο σημείο, όπου όλοι περίμεναν το «κάτι παραπάνω», ο κ. Ομπάμα αποδείχθηκε κατώτερος του αναμενομένου. Αποφεύγοντας εκ νέου να δεσμευτεί ότι θα προχωρήσει σε σημαντικό περιορισμό των ρύπων, φάνηκε ανήμπορος να τα βάλει με τα οργανωμένα συμφέροντα της «βρώμικης» αμερικανικής βιομηχανίας τα οποία έχουν εμποδίσει με επιτυχία όποια «καθαρή» πρωτοβουλία στις ΗΠΑ τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Αναλυτές εκτιμούν ότι ο κ. Ομπάμα «θέλει, αλλά δεν μπορεί». Ναι μεν έχει παρουσιάσει από τις αρχές του καλοκαιριού νομοσχέδιο που προβλέπει μείωση έως το 2020 των αμερικανικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στα (ούτως ή άλλως εξωφρενικά υψηλά...) επίπεδα του 1990, αλλά και αυτό το σχέδιο, αν και εγκρίθηκε με αρκετή δυσκολία από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, έχει έκτοτε «κολλήσει» στη Γερουσία, όπως ακριβώς συμβαίνει και με την ειδικού βάρους προτεραιότητα της «εσωτερικής» ατζέντας τουτην ασφαλιστική μεταρρύθμιση.
Ο κ. Ομπάμα δεν τόλμησε ούτε χθες να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά, υποκλινόμενος με τη σειρά του στην κυριαρχία των ενεργειακών και βιομηχανικών «λόμπι».
Η στάση αυτή των ΗΠΑ, παραμονές της της Συνόδου της Κοπεγχάγης, έχει κυριολεκτικά εξοργίσει την Ευρωπαϊκή Ενωση αλλά και τους επιστήμονες του ΟΗΕ. Μάλιστα το πρόσφατο σχόλιο του επικεφαλής της πλειοψηφίας των Δημοκρατικών στην αμερικανική Γερουσία Χάρι Ριντ ότι «η νομοθεσία για τον ορισμό ανώτατου ορίου και εμπορίας των εκπομπών ρύπωνενδέχεται να μετατεθεί για το 2010» ώθησε τον πρεσβευτή της ΕΕ στις ΗΠΑ Τζον Μπράτον να κατηγορήσει χθες την αμερικανική Γερουσία ότι «κρατάει σε ομηρεία την παγκόσμια ημερήσια διάταξη».
O ργή προκάλεσε και η δήλωση του αμερικανού υπουργού Ενέργειας Στίβεν Τσου (και κατόχου του Νομπέλ Φυσικής 1997) ότι η Σύνοδος της Κοπεγχάγης «δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ορόσημο το οποίο μπορεί να χαρακτηρισθεί “επιτυχία” ή “αποτυχία”».
Αντίθετα η ομιλία του κ. Χου ήταν βαρυσήμαντη και συγκεκριμένη, και ας υστερούσε σε ρητορική ευφράδεια. «Θα επιχειρήσουμε να μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ανά μονάδα του ΑΕΠ κατά ένα σημαντικό περιθώριο ως το 2020, σε σχέση με τα επίπεδα του 2005» δήλωσε ο κινέζος ηγέτης, σε μια εντυπωσιακή «στροφή» εν σχέσει με την ως τώρα κινεζική πολιτική.
Πώς θα το πετύχει αυτό; «Θα μειώσουμε σε σημαντικό βαθμό την εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα για κάθε δολάριο ακαθάριστου εθνικού προϊόντος από τώρα και έως το 2020, αγγίζοντας συγκριτικά τα ποσοστά του 2005 (...) Επιπλέον, θα αναπτύξουμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την πυρηνική ενέργεια. Θα αυξήσουμε την κατανάλωση ενέργειας που δεν προέρχεται από ορυκτά καύσιμα κατά περίπου 15% ως το 2020» υποσχέθηκε. Τέλος ανακοίνωσε ότι «η Κίνα θα φυτέψει τόσα νέα δέντρα, ώστε να καλύψει έκταση ίση με τη Νορβηγία»!
Η παγκόσμια «πράσινη πρωτοπορία»
Ως γνωστόν η Κίνα έχει από πέρυσι - σύμφωνα με πολλές εκτιμήσειςξεπεράσειπλέον τις ΗΠΑ στις συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, έστω και αν διαθέτει σχεδόν πενταπλάσιο πληθυσμό. Και μπορεί ο κ. Χου να ζήτησε χθες εξίσουμεγάλες θυσίες από τις ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες- επιχείρημα που χρησιμοποιούσε ως τώρα προς αποφυγήν κάθε δέσμευσης -, αλλά με τις νέες εξαγγελίες του δικαίωσε πλήρως τις δηλώσεις του κορυφαίου διαπραγματευτή του ΟΗΕ για το κλίμα Ιβο ντε Μπερ, ο οποίος είχε τονίσει ότι «τα σχέδια της Κίνας είναι τόσο φιλόδοξαώστε μπορούν μέσα σε σύντομο διάστημα να την καταστήσουν πρωτοπόρο στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής». Ο κ. Ντε Μπερ πρόσθεσε με νόημα πως «το μεγάλο ερωτηματικό αποτελούν τώρα οι ΗΠΑ», σχολιάζονταςδηκτικά ότι αποτελεί «μεγάλη ειρωνεία» να προβαίνει ο κινέζος πρόεδρος σε μια τέτοια ανακοίνωση «στο έδαφος μιας χώρας η οποία δηλώνει απολύτως πεπεισμένηότι η Κίνα δεν κάνει τίποτε για να ανταποκριθεί στην πρόκληση για την προστασία του περιβάλλοντος». Αν και η Κίνα κέρδισε τις εντυπώσεις στη χθεσινή σύνοδο, ωστόσο υπήρξαν και άλλοι «διακριθέντες»- όπως η Ινδία, η οποία απέφυγε μεν να παρουσιάσει δεσμευτικούς στόχους περιορισμού των ρύπων, αλλά ανακοίνωσε με τη σειρά της στη Νέα Υόρκη δέσμη μέτρων για τη βελτίωση της εξοικονόμησης ενέργειας και την επέκταση των δασών της, και κυρίως η Ιαπωνία, η οποία με τον νέο της πρωθυπουργό Γιούκιο Χατογιάμα υποσχέθηκε σημαντική μείωση των εκπομπών των αερίων κατά 25% έως το 2020, σε σχέση με το 1990: πολύ μεγάλη πρόοδος, εν συγκρίσει με τους περιορισμούς μόλις 8% στους οποίους είχε αρκεσθεί ο προκάτοχός του Τάρο Ασο.
Πηγή: Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου