Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Το "θολό" βλέμμα της απελπισίας

Η τυφλή βία πλέον κάνει πιό έντονη την εμφάνιση της, υποβοηθούμενη απο την απελπισία που καταλαμβάνει τους πολίτες αυτής της χώρας. Οχι, σήμερα δεν υπήρχαν "κουκούλες" στη μεγαλειώδη πορεία που γνώρισε η Αθήνα και είχε να ζήσει αρκετές δεκαετίες.  
Υπήρχε όμως το θολό βλέμμα κάποιων παιδιών που δείχνουν να μην καταλαβαίνουν τι κάνουν. Το μόνο που κατανοούν είναι η ανάγκη να ξεσπάσουν την οργή τους επι δικαίων και αδίκων.Αυτό ακριβώς έδειχνε το βλέμμα του νεαρού που ετοιμάστηκε να ρίξει τη μολότωφ μέσα σε κατάστημα χαμηλά στη Σταδίου. Οι διαδηλωτές τού φώναξαν. "Τι πας να κάνεις; Δεν βλέπεις ότι είναι κόσμος μέσα;".
Το  θολό  βλέμμα της απελπισίας
Εκείνος απλώς γύρισε, τους κοίταξε με απλανές και ψυχρό βλέμμα, ξαναστράφηκε στη βιτρίνα και εκτόξευσε τη μολότωφ.
Κάπως έτσι ίσως να ήταν και τα βλέμματα αυτών που έκαψαν την τράπεζα με το γνωστό τραγικό αποτέλεσμα.
Ποιοί από μας έφτιαξαν αυτά τα απλανή βλέμματα; Η μήπως όλοι μας βάλαμε ένα χεράκι; Και τώρα τα οπλίζουμε κιόλας με σωρεία επιχειρημάτων και βάσιμων λόγων να ξεσπάσουν ανεξέλεγκτα.
Μπορεί βέβαια εμείς οι υπόλοιποι που συμετείχαμε στην πορεία να μην έχουμε το ίδιο απλανές βλέμμα, αλλά η απελπισία δεν είναι μικρότερη.
Μια απελπισία που δεν αφήνει το μυαλό να σκεφτεί και πολύ καθαρά.
Γιατί πως αλλιώς να εξηγηθεί η ευκολία με την οποία υιοθετούμε την κάθε λογής "ράδιο αρβύλα"; Η σκηνή έξω απο την καμμένη τράπεζα είναι χαρακτηριστική.
Εκατοντάδες διαδηλωτών παρακολουθούν παγωμένοι τις σκηνές που εκτυλίσσονται. Δεν θέλουν να πιστέψουν ότι μιά ειρηνική πορεία αμαυρώθηκε με ένα τόσο τραγικό τρόπο. Και ξαφνικά ένας αλλοπρόσαλλος 35άρης, όχι και τόσο νεαρός δηλαδή, αρχίζει να ουρλιάζει ότι μόλις έμαθε ότι δεν υπάρχουν νεκροί, γιατί του το είπε ένας οδηγός του ΕΚΑΒ.
Αυτό ήταν. Το πλήθος αλλαλάζει για προβοκάτσια, άλλωστε θέλει πολύ να μην πιστέψει την πραγματικότητα, και ξεσπά εναντίον αστυνομικών, δημοσιογράφων και λοιπών. Νέα επεισόδια ξεσπούν.
Ναι, η κατάσταση είναι απελπιστική, ναι, χρειάζεται έντονη αντίδραση σε αυτά που μας επιβάλλονται. Και θα υπάρξει σίγουρα. Ας κρατήσουμε όμως ένα κομματάκι του μυαλού μας ήρεμο, για να μπορούμε να κρίνουμε σωστά.
Χωρίς σωστή κρίση δεν υπάρχουν σωστά συμπεράσματα. Και χωρίς σωστά συμπεράσματα δεν βλέπουμε τον πραγματικό εχθρό.
Σ.Στεφ. Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: