Μετά τις μαζικές απεργίες των εργατών ξένων επιχειρήσεων της Κίνας, πολλοί μιλούν για το τέλος της χρυσής εποχής στη «φάμπρικα του κόσμου» και την αρχή μεγάλων αλλαγών στους μηχανισμούς ανάπτυξης της τρίτης οικονομίας του κόσμου.
Καταλυτικός παράγοντας ήταν οι 13 απόπειρες αυτοκτονίας και οι 10 θάνατοι στην ταϊβανέζικης ιδιοκτησίας Foxconn, προμηθεύτρια ηλεκτρονικών εξαρτημάτων κολοσσών όπως των Apple, Sony, Hewlett-Packard και Dell. Η δημοσιοποίηση των άθλιων συνθηκών εργασίας για μισθούς πείνας και η παγκόσμια κατακραυγή ανάγκασαν την εταιρεία να προχωρήσει σε αυξήσεις αποδοχών κατά 70%.
Το απεργιακό κύμα απλώθηκε σε ολόκληρη τη χώρα: στη θυγατρική της αυτοκινητοβιομηχανίας Honda οι εργάτες πέτυχαν αυξήσεις κατά 24%, 17% κατέκτησαν οι 7.000 απεργοί της Merry Electronics Co και οι κινητοποιήσεις πλήττουν σήμερα την Toyota και θυγατρική της Carlsberg.
Οι αυξήσεις που έσπευσαν να παραχωρήσουν οι μεγάλες εταιρείες, φοβούμενες για την εικόνα τους, αποκαλύπτουν τα τεράστια περιθώρια κέρδους τους, ενώ ακόμη και ύστερα απ' αυτές τις αυξήσεις, οι νέοι μισθοί θα υπολείπονται κατά πολύ από τα 2.293 γουάν (κάπου 270 ευρώ), που σύμφωνα με την οργάνωση Sacom αποτελεί το ελάχιστο εισόδημα για μια αξιοπρεπή επιβίωση.
Αλλάζει το σκηνικό
Οι αναλυτές συμφωνούν ότι δεν μπορεί πλέον να διατηρηθεί το αναπτυξιακό μοντέλο που ακολούθησε η Κίνα και στηρίχθηκε στην εισροή νέων επαρχιωτών που πηγαίνουν από ένα εργοστάσιο στο άλλο με υποτυπώδεις αποδοχές.
Χωρίς άδεια εγκατάστασης, αυτή η νέα γενιά των «αγροτών και μεταναστών εργατών» ζει στις παρυφές της κοινωνίας, αναγκασμένη να διαμένει, μέσα στους κοιτώνες των μονάδων παραγωγής. Πιο μορφωμένοι από τους γονείς τους, με πρόσβαση στις σύγχρονες τεχνολογίες και αψηφώντας τα κομματικά συνδικάτα, εξεγείρονται εναντίον μιας ζωής που θεωρούν χωρίς νόημα και προοπτική.
Στην αλλαγή συντελούν και οι δημογραφικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί λόγω της πολιτικής του ενός παιδιού, σημειώνει η «Μοντ», καθώς ενώ φέτος θα προστεθούν στην εργατική δύναμη 227 εκατ. νέοι 15-24 ετών, σε 15 χρόνια θα προστεθούν μόλις 150 εκατ. και «οι ξένες επιχειρήσεις θα υποχρεώνονται σταδιακά να πληρώνουν περισσότερα στους νέους εργάτες τους και να τους ανταμείβουν επαρκώς για να τους διατηρήσουν, γιατί δεν θα είναι εύκολο να τους αντικαταστήσουν».
Οι εργατικές διεκδικήσεις έρχονται σε μια κρίσιμη στιγμή για την κινεζική οικονομία και αποτελούν πονοκέφαλο για τις αρχές που ενώ υπόσχονται να μειώσουν τις μεγάλες ανισότητες που προέκυψαν από την καπιταλιστική ανάπτυξη των τελευταίων 30 χρόνων, φοβούνται ότι μπορεί να καταλήξουν «να διαβρώνουν τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της Κίνας, στην παγκόσμια οικονομία, στρέφοντας τις ξένες επιχειρήσεις τελικά σε άλλες χώρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου