Ν’ αγαπάς την ευθύνη,
να λες εγώ, εγώ μονάχος μου
θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω...
θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω...
Ν. Καζαντζάκης
Τρεις μήνες μετά την εκλογική
διαδικασία που έφερε για πρώτη φορά στο ΔΣ της ΔΟΕ έξι παρατάξεις (πέντε με
ευθεία εκλογή από τους συναδέλφους της βάσης και μία προϊόν συναλλαγών,
διαπραγματεύσεων, ετερόκλητων συνεργασιών μακριά από την βάση, στους διαδρόμους
και στο παρασκήνιο της 84ης ΓΣ) και ένα
μήνα μετά την έναρξη των σχολείων, με τα μεγαλύτερα προβλήματα που υπήρξαν
ποτέ (κανένας διορισμός αναπληρωτή στην έναρξη της σχολικής χρονιάς, χιλιάδες
κενά, εκατοντάδες σχολεία κλειστά, σχολεία χωρίς χρήματα κλπ) και οι παρατάξεις
της συνδικαλιστικής ανευθυνότητας που δήθεν ενδιαφέρονται για τα προβλήματα του
κλάδου, κάνουν ότι
περνά από το χέρι
τους για να μην υπάρχει εκπροσώπηση και φωνή αντίστασης στη βάρβαρη
πολιτική του 3ου Μνημονίου.
Έτσι
λοιπόν, ένα δευτερεύουσας σημασίας
ζήτημα μπροστά στα τεράστια θέματα που απασχολούν την εκπαίδευση, αυτό της
λειτουργικής συγκρότησης του ΔΣ της ΔΟΕ, έχει αναχθεί σε κορυφαίο, καθώς τέσσερις
από τις έξι συνδικαλιστικές παρατάξεις αρνούνται ουσιαστικά, για ξεχωριστούς
λόγους και με διαφορετικές στρατηγικές, την ανάληψη ευθυνών και την συγκρότηση
του ΔΣ, όπως έχει απαιτήσει με την ψήφο του ο κλάδος.
Αρχικά
προσπάθησαν να αλλοιώσουν την εκλογική αποτύπωση του αποτελέσματος,
επιχειρώντας να φτιάξουν Προεδρείο με την συμμετοχή των 2ης, 5ης και 6ης
Παρατάξεων, δηλαδή της μειοψηφίας του κλάδου(!!), στη συνέχεια αφού δεν
κατέλαβαν τη θέση του Προέδρου, επιδίδονται σε ένα ρεσιτάλ αδιαλλαξίας και
αδιαφορίας, το οποίο δεν κάμπτεται ούτε από τα προβλήματα των συναδέλφων ούτε
από τον κίνδυνο διάλυσης της ΔΟΕ (αδυναμία καταβολής των μισθών των υπαλλήλων
της, των προμηθευτών και συνεργατών, των λογαριασμών ΔΕΚΟ κλπ).
Μπροστά
σε όλο αυτό το δυσάρεστο και αδιέξοδο σκηνικό η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ προσπάθησε με όλες της τις δυνάμεις να
συμβάλλει στη συγκρότηση. Δυστυχώς οι προσπάθειές της έπεσαν στο κενό. Οι
παραταξιακές σκοπιμότητες και αγκυλώσεις, τα ιδεολογήματα και οι φαντασιώσεις,
κυριάρχησαν, αφήνοντας στο περιθώριο τον εκπαιδευτικό, τον μαθητή και την ίδια
την εκπαίδευση. Οι δυνάμεις της συνδικαλιστικής ανευθυνότητας δεν έχουν
αναστολές, όρια, επιφυλάξεις, φόβους, ενδιαφέρον για την οργανωμένη έκφραση του
κλάδου. Νομίζουν πως αρκούν, οι ίδιοι,
τα συντονιστικά τους, οι παρέες και οι φίλοι τους για να σώσουν την κατάσταση!!
Ουσιαστικά ενδιαφέρονται να υπάρχουν προβλήματα για να έχουν οι ίδιοι λόγο
ύπαρξης και όχι για να υπάρχουν λύσεις προς όφελος της εκπαίδευσης.
Η ΔΗ.ΣΥ
εκτιμώντας την πραγματικότητα με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και ρεαλισμό και
αντιλαμβανόμενη πως είναι μάταιο πια να επιζητά τη συμμετοχή όλων, επέλεξε τον δύσκολο δρόμο της ανάληψης
ευθυνών μεγαλύτερων από αυτές που της αναλογούν, γιατί πάνω από την Παράταξη βάζει σε κάθε περίπτωση το συμφέρον του
κλάδου. Αποφάσισε τη συμμετοχή της στη λειτουργική συγκρότηση του ΔΣ της ΔΟΕ καθώς αναγνωρίζει πως δεν
υπάρχουν δυνατότητες προγραμματικών συγκλίσεων, αναλαμβάνοντας εκτός του αξιώματος που της αναλογούσε δικαιωματικά από
το εκλογικό αποτέλεσμα και ένα ακόμα που αρνήθηκαν άλλοι να αναλάβουν.
Για
μια ακόμη φορά αναλάβαμε την ευθύνη. Για άλλη μια φορά αφήσαμε τις δυνάμεις της
συνδικαλιστικής ανευθυνότητας να:
- παριστάνουν εκ του ασφαλούς τους "επαναστάτες"
- εκφράζουν αντιρρήσεις για τα πάντα χωρίς να
είναι σε θέση να προτείνουν κάτι πραγματικά ριζοσπαστικό και προοδευτικό
- προσδιορίζονται μέσω της κριτικής τους όχι προς το
Υπουργείο και την Κυβέρνηση αλλά προς τους συνδικαλιστικούς τους αντιπάλους
που δεν κρύβονται στα δύσκολα
- φαντασιώνονται πως είναι το νέο χρησιμοποιώντας
πρακτικές ξεπερασμένες, απολίτικες και βαθύτατα συντηρητικές
- επιλέγουν τον φτηνό εντυπωσιασμό αντί της ουσίας
- λένε ότι θέλουν χωρίς να νιώθουν την ανάγκη τεκμηρίωσής του
- διαφωνούν με ότι συμφωνούσαν πριν και να
συμφωνούν με ότι διαφωνούσαν, χωρίς να δίνουν λογαριασμό για την ασυνέπεια
- "ξεπλένουν" εντάσσοντάς το στους κόλπους τους, ότι
βαθύτερα τραγικό υπήρχε στο παρελθόν, το οποίο δραπέτευσε και διεκδικεί
τον ίδιο ρόλο από διπλανή σκοπιά, αλλά και ότι "γραφικό" και
"ψεκασμένο" βρήκε χώρο ύπαρξης στη συγκυρία
- συντάσσονται με τους πάντες ακόμα και για
συγκρουόμενα πράγματα (κατά των Ολοήμερων αλλά υπέρ των μαζικών διορισμών,
στο σχολείο που θα λειτουργεί 8.30-13.30(!!), κατά των ΕΑΕΠ αλλά υπέρ των
6500 θέσεων ειδικοτήτων σε αυτά(!!) κλπ)
Όλα αυτά βέβαια, γνωρίζουν ότι μπορούν να
τα κάνουν με ασφάλεια, γιατί υπάρχουν κάποιοι που δεν διστάζουν μπροστά στην
ευθύνη, ούτε φοβούνται την ανάληψής της, γιατί υπάρχουν αυτοί που οδήγησαν τον
κλάδο σε όλες τις μεγάλες κατακτήσεις του, που τότε τις λοιδορούσαν και τώρα
τις αναπολούν!
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ καλεί όλους, την ύστατη στιγμή να αντιληφθούν τον ρόλο τους και
να συμβάλλουν στη δημιουργία ενός μετώπου αντίστασης στις αντιδραστικές επιλογές
της Κυβέρνησης και των δανειστών. Πολυτέλεια
εσωτερικής αντιπαράθεσης δεν υπάρχει πια. Την ώρα της μάχης οφείλουν όλοι να είναι
ενωμένοι στο ίδιο στρατόπεδο. Τα στελέχη της σε όλη τη Χώρα θα είναι για άλλη
μια φορά στην πρώτη γραμμή της ευθύνης και του αγώνα!
ΟΛΟΙ
ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
Δημοκρατική Συνεργασία
Εκπαιδευτικών Π.Ε.